'Harde werker' Mischka is gelukkig in de steenfabriek

Op een ladder, met zijn handen tussen de kabels staat hij. Zijn handen zijn zwart van het ijzerslijpsel, vet en stof. 'Mijn dag liep vandaag heel anders dan gepland. Ik moest eigenlijk om 14 uur beginnen, maar door een storing in de steenfabriek moest ik eerder komen. Rond half tien ontstond er een grote storing waarbij ik nodig was.' In een rood t-shirt vertelt hij hoe zijn gemiddelde dag er uit ziet. Een werkweek van 60 uur is geen uitzondering. 

'Op mijn 24ste kreeg ik een telefoontje van een bekende, hij had werk in Eindhoven voor mij. Samen met nog wat anderen gingen we naar Nederland en daar aangekomen hadden we te maken met zigeuners. Ze hadden helemaal geen werk voor ons, maar wilden wel onze identiteitskaart hebben. Ik dacht: dit klopt niet en werkte niet mee.'

'Op dat moment stond ik met lege handen. We belden een vrouw die chef was bij een uitzendbureau. Ze had wel werk voor ons: opruimen in een steenfabriek in Winterswijk. Ik greep het aan, het op één na beste besluit uit mijn leven.'

'Ik begon met de bezem in de hand. Na twee weken zagen ze bij de steenfabriek dat ik meer kon en ik mocht om te beginnen op de heftruck rijden. Elke kans die ik dankzij hen heb gekregen heb ik aangegrepen. Communiceren was moeilijk want ik sprak alleen Pools. Ik begon de Nederlandse krant te lezen en leerde Nederlandse woorden.'

'In 12,5 jaar heb ik mij opgewerkt naar meewerkend voorman die Nederlands, Duits, Engels en Pools spreekt. Of ik door wil groeien? Ja, natuurlijk! Ik wil zover mogelijk komen, maar ik hou ook van de mensen op de steenfabriek en daarom zou ik het moeilijk vinden naar een andere fabriek te moeten, mocht dit ooit gevraagd worden.'

In 'Wij zijn Gelderland' zet Omroep Gelderland elke werkdag een andere Gelderlander in het spotlicht. Iedereen heeft een eigen verhaal en dat laten we graag zien.