Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Bram Grandia

Luister hier naar het fragment

Jaren geleden vertelde ik het kerstverhaal aan de kinderen in Wehl. Een van hen, Victor, verzuchtte hardop in de kerk : Alweer hetzelfde verhaal. Hoe eerlijk. Alweer hetzelfde liedje. En denk ik dan : alweer een of geen kerstpakket, alweer een kerstdiner of geen kerstdiner , alweer een kerstboom of geen kerstboom. Alweer kerststress of geen kerststress.

Is er nog ruimte voor het kerstkind om opnieuw aan het woord te komen? Er wordt al heel lang over het kerstkind –dat is een ander dan de kerstman- gesproken. Vier evangelieschrijvers geven hun visie op Jezus. De apostel Paulus schrijft : Gods liefde is openbaar geworden tot redding van alle mensen (Titus 2: 11). Dat is zijn visie op Jezus. Gods liefde heeft in de openbare ruimte een menselijk gezicht gekregen. Ook al heb je niets met God -en dat kan ik me heel goed voorstellen- in Jezus komt een liefdevol mens op ons af. Een open mens die gesloten kringen openbreekt. Een mens die een verstorende factor, een verademing is in die overspannen commerciële kerstdrukte.

Ik heb een boek met de titel ‘Jezus daar gaat God’. Mijn vrouw zegt vaak tegen me : Zeg nu eens ‘Jezus’ in plaats van ‘Jesus’. Ik heb te lang in Amsterdam gewoond en gewerkt. Steeds zeg ik weer ‘Jesus’. “Jesus daar gaat God’. Ik vind het een sterke tekst. Huub Oosterhuis, de theoloog en dichter heeft een prachtig tafelgebed geschreven met de titel ‘Gij die weet’. Daarin staan de volgende regels:

‘Maar soms herinneren wij ons een naam,

een oud verhaal dat ons is doorverteld,

over een mens die vol was van uw kracht,

Jezus van Nazareth, een zoon van Abraham.

In hem zou uw genade zijn verschenen,

uw mildheid en uw trouw. In hem zou voorgoed

aan het licht gekomen zijn hoe Gij bestaat:

weerloos en zelveloos, dienaar van mensen.

Hij was zoals wij zouden willen zijn:

een mens van God, een vriend, een herder,

die niet ten eigen bate heeft geleefd

en niet vergeefs, onvruchtbaar is gestorven.’

Ik hoop dat u in de komende dagen even tijd hebt om stil te staan bij Jezus, dit Christuskind dat als een geschenk van God in onze wereld is gekomen. Hij is compassie in levende lijve, een kompas ook op weg naar een barmhartige wereld. Niet voor niets doen zoveel organisaties in deze weken een beroep op onze vrijgevigheid. Die organisaties hebben goed begrepen dat kerstfeest en vrijgevigheid bij elkaar horen. In de buurt van het Christuskind hoort de vreemdeling, de vluchteling, de dakloze en de vereenzaamde mens er helemaal bij. Vandaar al die open huizen, die kerstherbergen waar plaats is voor degene die buiten staat, die zich buitengesloten voelt. Voor Jezus was er geen plaats in de herberg. Daarom komt ieder jaar vanuit de kribbe de vraag op ons af of wij wel gastvrij en vrijgevig zijn. Ik wens u allen een gezegend kerstfeest.