Hulphond Casper is razend populair op de Radboud Universiteit: 'Hij doet wonderen voor de werksfeer'

Parlementair historicus Ramakers en zijn vrouw wilden altijd al graag een hond, maar ze werken beiden fulltime. 'We hadden er gewoon geen tijd voor. Dus toen vroeg mijn vrouw: waarom proberen we geen hulphond in huis te halen?' Zo gezegd, zo gedaan. De twee adopteerden Casper: een hulphond die twee keer in de week bij een jeugdzorginstelling werkt om hulpbehoevende kinderen gezelschap te houden.

'Het begon met een screening, om te kijken of een therapiehond bij je past. Vervolgens werden we met Casper in contact gebracht met de hoop dat het klikte tussen ons', vertelt Ramakers. En dat deed het. 'Binnen één maand konden we hem ophalen en werden we zijn gastgezin.'

Omdat Casper niet de hulphond van Ramakers is, mocht hij officieel niet mee naar zijn kantoor op de Radboud Universiteit. 'Maar na overleg met mijn leidinggevende, werd al snel duidelijk dat iedereen enthousiast was', voegt de historicus toe. Nu loopt de trouwe viervoeter vrolijk door de gangen van het Erasmusgebouw. 'Hij is super populair bij ons op de afdeling. Hij loopt bij iedereen binnen om gedag te zeggen.' En wanneer collega's even hun hoofd leeg willen maken, staat Casper altijd klaar om een balletje met ze te trappen.

'Ik vind het geweldig om te zien hoe sociaal bindend hij werkt. Dat had ik niet verwacht. Hij doet écht wonderen voor de werksfeer', vertelt Ramakers. De hulphond is zelfs zo'n sociaal beest, dat hij in het jaarverslag is meegenomen: 'Daarin beschrijft mijn baas hoe Casper de stemming op het kantoor weet te verbeteren. Ik kan iedereen aanraden een 'kantoorhond' op de werkvloer te introduceren.'