Nieuws

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Esseldien Wennink

Vrijzinnig Predikant Esseldien Wennink
1e Advent.
1e Advent.
Luister hier naar het fragement
Het is vandaag de tweede zondag van de Advent. En tijdens de advent zien we verwachtingsvol uit naar Kerstmis. Maar eerst zullen de dagen nog korter en nog donkerder worden.
December is voor veel mensen een lastige maand. Eenzaamheid, verlies en verdriet worden extra hard gevoeld. Soms is er in een mensenleven niets om naar uit te zien. Dan is het van binnen eigenlijk net zo donker als buiten.
Tegen al die mensen zou ik willen zeggen: Hou vol. Geef niet op. Kijk om je heen of er uitgestoken handen zijn en laat je vooral helpen door anderen. Juist in het donker kun je soms lichtpuntjes zien.
Persoonlijk vind ik die donkere dagen voor Kerstmis eigenlijk wel fijn. Maar het lijkt alsof ‘donker’ een beetje in een kwaad daglicht staat. We spreken over een donkere tijd, of de donkere kant van iets. Het lijkt alsof donker minder fijn is dan licht. Misschien dat we daarom in deze tijd van het jaar ook zo graag kaarsen aansteken, als tegenwicht.
Veel oudere mensen zijn opgegroeid met het christelijke liedje: Jezus zegt dat hij hier van ons verwacht, dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht. Dat klinkt redelijk eenvoudig, maar volgens mij is dat nog een hele opgave. Niet alleen voor ons, maar ook voor Paulus.
Want Paulus schrijft in een brief aan de Romeinen: Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik.
Ik lees deze tekst als een persoonlijke ontboezeming. Paulus kijkt hier kritisch naar zichzelf. En volgens mij zegt hij: Ik heb de beste bedoelingen, maar toch maak ik er soms een puinhoop van.
En ik denk dat we dat allemaal wel kennen: Je wilt geduldig zijn, maar je bent het niet. Je wilt vriendelijk zijn, maar je schiet toch uit de slof. Je wilt niet oordelen, maar je doet het toch. En zo kan ik nog wel even doorgaan en ik denk dat u het rijtje verder zelf wel kunt aanvullen.
Wie is opgegroeid in de gereformeerde traditie kent vast de tekst uit de Heidelbergse Catechismus: De mens is geneigd tot alle kwaad en onbekwaam tot enig goed. Ik werk als voorganger in de vrijzinnigheid en daar hebben we die pessimistische mensvisie gelukkig al lang verlaten. Maar om nou te zeggen dat de mens van nature een goed wezen is? Dat schuurt toch ook een beetje.
Want als ergens brand uitbreekt, dan is de kans toch groot dat we elkaar vertrappen om als eerste buiten te zijn. Zo lang we niet in elkaars vaarwater zitten en geen honger hebben gaat alles goed. Maar als we ons bedreigd voelen komt het slechtste in ons boven.
En als ik dan nog eens kijk naar die tekst van Paulus over goed en kwaad, dan dringt zich bij mij de vraag op of wij altijd wel helder hebben wat goed of kwaad is. Goed en kwaad zijn niet altijd zo eenvoudig te onderscheiden. Soms pakt iets wat eerst heel goed leek, toch heel slecht uit. En wat aanvankelijk een slechte situatie leek, blijkt later soms een geschenk uit de hemel.
Ik dacht: Misschien moeten we eerst eens bij onszelf beginnen. Moeten we eerst eens net zoals Paulus onszelf in de spiegel durven aankijken. En dan echt eerlijk zijn en toegeven dat je zelf ook wel eens iets fout doet. Want pas als je je eigen falen onder ogen durft te zien, kun je ook milder kijken naar de ander.
En dan zul je zien dat mensen helemaal niet allemaal slechteriken zijn, die alleen maar geneigd zijn naar alle kwaad. Dan zie je dat wij mensen fouten maken. Maar dan zie je ook dat heel veel mensen liefdevol zijn. En zeer zeker bekwaam tot heel veel goeds.
Ik lees u een gedicht voor van Babs Gons met de titel: Precies goed
Soms wil je gewoon je hoofd op de aarde leggen,
je vuist naar de hemel heffen,
de tranen laten komen en zeggen:
het is zeker omdat ik zwart, wit, vrouw,
dik, dun, te groot, te klein,
te lief, onaardig,
omdat ik lelijk, eerlijk,
direct, poëtisch, welbespraakt,
te zichtbaar, onzichtbaar,
kwetsbaar,
arm, trots en confronterend ben?
Daarom zeker!
En dat de aarde je dan met haar zachte handen
heel voorzichtig omhoog duwt,
je op de wang kust en fluistert:
het is omdat je ontzettend mens bent.
Niet te veel, niet te weinig, gewoon genoeg mens.
net zo mens als andere mensen.
precies goed.
Ik wens u allen een goede zondag.
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!