Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Henk Overdijk

Luister hier naar het fragment

Het onderwijs staat tegenwoordig nogal in de aandacht. Terecht! Een lerarentekort levert grote problemen op en tast de kwaliteit van ons onderwijs aan.

Je mag van leerkrachten een redelijk niveau verwachten… De meester moet toch correct kunnen spellen, en het is wenselijk dat het rekenpeil van juf hoger ligt dan dat van een leerling uit groep acht. Ook enige algemene ontwikkeling en inzicht hoe de samenleving in elkaar steekt lijkt me mooi meegenomen voor iemand die voor de klas staat…

Een poosje geleden hadden we een leerkracht en zijn gezin op bezoek. Ze wonen in het westen van het land maar wisten de weg naar de Betuwe best te vinden. Wanneer mensen bij ons op bezoek zijn, vinden ze het over het algemeen wel leuk om de kerk even te zien. Zo’n lieflijk, middeleeuws kerkje, wie wil daar nou niet graag even binnen kijken? Het kan ook makkelijk, we wonen er tegenover, en ik heb een sleutel.

Nou, dat wilde de meester uit het westen ook wel, even in de kerk kijken, dus zo gezegd zo gedaan…

Over kerkelijke betrokkenheid beschikte hij duidelijk niet, geloof en kerk waren voor hem een volkomen vreemde wereld. Dus ik legde geduldig wat dingen uit, wat er in de kerk te zien is, wat de dingen zijn, en wat we er doen… Waarop de vraag kwam: ‘Goh, houd jij hier dan elke dag een kerkdienst?’

In eerste instantie schrok ik een beetje van die vraag... Hoe bestaat het, dacht ik, dat iemand die in het onderwijs werkt totaal geen enkel idee heeft van wat een kerk is, en wat een dominee doet… Hoe is het mogelijk dat een goed opgeleid persoon niet weet dat kerkdiensten in het algemeen op zondag plaatsvinden… Ik stond werkelijk perplex vanwege zoveel onkunde…

Maar toen ik er wat langer over nadacht, kwam ik tot de conclusie dat kerk en geloof dus best ver naar de rand van de samenleving verdwenen zijn. Dat dingen die voor mijn generatie volkomen vanzelfsprekend zijn dat voor veel jongeren niet meer zijn. Dat ik als kerkmens misschien wel een heel ander wereldbeeld heb dan een groot deel van mijn medelanders… De kerk kan zichzelf niet meer algemeen bekend achten…

Nu weet ik best dat die kerk niet volmaakt ís, niet volmaakt wás, en vroeger misschien wel eens een veel te grote broek heeft aangetrokken… Ik weet best dat in naam van de kerk ook heel akelige dingen zijn gedaan. Dat mensen lang niet altijd van de kerk zijn opgeknapt, maar er soms op afknapten, omdat ze niet door de kerk werden gezien, of juist te goed werden gezien, en door de kerk en haar sociale controle niet konden zijn wie ze werkelijk waren...

Toch – ik kan er niets aan doen – toch vind ik het jammer dat de kerk er in de ogen van veel mensen niet meer toe doet, of dat ze denken dat die kerk er voor anderen is, maar niet voor hen.

Ik heb dan ook wel eens wat leedvermaak, ja sorry, ik ben soms ook maar een geniepig mannetje, ik heb dan wel eens wat leedvermaak als bij een quiz waar veel geld te verdienen is de kandidaat sneuvelt op een vraag over de bijbel… Jammer jongen, voor jou géén 32.000 euro… Had je vroeger maar beter op moeten letten bij de pastoor of de dominee…

U hebt gelijk, dat is kinderachtig van me… Maar het komt omdat ik denk dat de verhalen uit de bijbel waardevol zijn. Niet in de eerste plaats als antwoord op een quizvraag, maar wel omdat er levenslessen in zitten. Wel omdat ze je kritisch houden, kritisch op de wereld om ons heen, maar ook kritisch op onszelf. Wel omdat ze je kunnen brengen tot een ontmoeting met God…

Veel kerken, gemeentes en parochies hebben deze maand hun programma’s opgestart. Misschien wel rond het thema: “een goed verhaal...” En het is helemaal niet verkeerd om in dat verhaal te willen delen...