Drukte in ooit zo rustige Gelderse kloosters

Deze zaterdag was een drukke dag voor abdij Koningsoord, een vitaal klooster met ongeveer 20 zusters. De abdij was toneel van een grote markt, georganiseerd door het klooster met zeven andere kloosters uit Nederland en België. Op de markt waren ambachtelijke producten te koop, was een film te zien over de zusters en konden bezoekers kennismaken met Psalmen. 'Sommige mensen denken wel eens dat wij door Rome of door het Rijk worden gesubsidieerd', vertelt zuster Rafaël, 'maar dat is absoluut niet waar. Wij moeten echt onszelf bedruipen. Wij moeten wel zien dat er genoeg binnenkomt om in ons levensonderhoud te voorzien.'

Afgaande op het moderne, nieuwe kloostergebouw lijkt het voor een buitenstaander alsof de zusters geld genoeg hebben. Zuster Rafaël:  'Nou, dat valt wel mee, hoor. Dit hebben wij kunnen doen, omdat we het klooster in Berkel-Enschot kunnen verkopen. Daar zat nogal wat land bij. En van dat geld hebben we dit klooster kunnen neerzetten.' De zusters moeten echt wel aan de bak om geld binnen te halen, zegt zuster Rafaël. 'Alles waar wij geld mee kunnen verdienen, dat hebben wij in huis. Ik ben bijvoorbeeld hoofd van de boekbinderij.'

Maar met het ploeteren voor de centjes dringen wereldse zaken het kloosterleven binnen. 'Soms heb ik ook wel baaldagen', zegt zuster Rafaël. 'Dat ik denk: bleh, ik heb er geen zin in. Het gebeurt ook wel eens dat een klant van de boekbinderij opbelt of zijn boek nog niet klaar is. Dan moet ik zeggen, sorry, er was gewoon geen tijd.'

'Je moet er echt je best voor doen om die stress buiten jezelf te houden. Onze eerste gebedstijd is om half vijf 's ochtends. Dan heb ik nog geen e-mails gezien, dan is er nog geen telefoon, dan is het nog stil. In het klooster gaan de dingen ook veranderen. Dat vraagt heel veel voelhorens. Dat moeten we ook een beetje overlaten aan God.'

Mensen die toch even de stilte willen opzoeken, brachten een bezoek aan het gasthuis om te bidden, een kaarsje op te steken of aan te sluiten bij een gebedsdienst, zegt zuster Rafaël:  'Dan kunnen mensen toch even weg zijn van de drukte.'

Stilte en gebed vormen het hart van het bestaan van de zusters van Koningsoord. En dat is precies de reden dat mensen graag op bezoek komen, zegt zuster Rafaël. 'De rust, de stilte. Er komen best veel groepen in de weekenden.' De abdij heeft een gastenverblijf met veertien kamers, die vaak helemaal volgeboekt zijn. 'We moeten er echt aan denken dat het niet te veel wordt.' 

Tijdens een bezoek aan het gastenverblijf kunnen mensen gebedsdiensten meevieren en meegaan in het ritme van het kloosterleven. Een populaire bezigheid, zo blijkt ook in andere Gelderse kloosters. Het Dominicanenklooster te Huissen, bijvoorbeeld. Het maximaal aantal gasten is daar bewust beperkt om de verhouding tussen de monniken en bezoekers in balans te houden.

'We hebben geen hele grote capaciteit, er kunnen nu maximaal drie gasten per keer komen', zegt Romy van Swaaij van het klooster. 'De communiteit dunt wat uit, dus vroeger hadden we meer kamers.'

De hoeveelheid bezoekers is wisselend, zegt Romy, 'Maar in de loop der jaren is het wel toegenomen. Mensen zijn toch een beetje meer naar zichzelf op zoek.' Het is inderdaad een trend, constateert ook zuster Rafaël, ondanks het dalende aantal kerkgangers in Nederland. 'Alle kloosters hebben hiermee te maken.'