Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Bram Grandia

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Bram Grandia
Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Bram Grandia
Internationale Dag van de Mensenrechten.
Luister hier naar het fragment
Morgen 10 december is het de internationale Dag van de Mensenrechten. Precies 70 jaar geleden werd op deze dag door de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen. Wat een prachtige gebeurtenis 3 jaar na het einde van de tweede wereldoorlog. Alsof de wereld zich met een schok realiseerde : Onze wereld moet anders.
In artikel 1 staat: Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.
In artikel drie lees ik: Een ieder heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.
De verklaring bestaat uit dertig van zulke artikelen (https://www.beleven.org/feest/internationale_dag_van_de_mensenrechten)
Vandaag 70 jaar later staat ook deze verklaring onder druk. Hoe kun je dat recht op leven , vrijheid en onschendbaarheid handhaven? Wie doet dat? Vorige week hing er in de Martinikerk in Doesburg een groot spandoek van Amnesty International. Na afloop van de dienst schreven veel mensen brieven aan regeringen die vrouwen die opkomen voor mensenrechten in de gevangenis hebben gezet. Ik heb een grote bewondering Amnesty International. In 1961 werd Amnesty opgericht door een advocaat die op wilde komen voor twee Portugese studenten die publiekelijk een toost op de vrijheid hadden uitgebracht. Ze werden
gearresteerd. De advovcaat Peter Benenson dacht dat zijn persoonlijk protest alleen niet zou helpen. Hij besloot de publieke opinie te mobiliseren. Dat leidde tot de oprichting van Amnesty International. s. Toen ik als beginnende predikant in Westervoort ruim veertig jaar geleden de kerstactie voor Amnesty steunde en mensen in de kerk opriep om mee te doen, riep dat protest op. Geen politiek in de kerk dominee. Nu zijn die geluiden gelukkig verstomd. Want stel je voor jij zit in de gevangenis, jij wordt gemarteld, jij wordt bedreigd. Stel je voor dat er dan brieven komen van mensen die jouw naam blijken te kennen en jouw situatie. Stel je voor dat wat er met jou gebeurt, in de publiciteit komt. We staken vorige week zondag in onze kerk het kaarsje omwikkeld door prikkeldraad aan. Dat is het symbool van Amnesty: Je kunt niet vechten tegen de nacht, maar je kunt wel een licht aansteken. Je kunt een brief schrijven en nog veel meer. Amnesty heeft recht op uw steun. Sterker nog Amnesty zoekt overal –ook in Doesburg- mensen die mee willen helpen om de mensenrechtenkar te treken. Doet u mee: Licht brengen aan een mens die in het duister zit?