Rechtbank geeft Nijmegen tik op vingers; zorgfraude niet aangetoond

Volgens de rechtbank heeft de gemeente onvoldoende duidelijk gemaakt dat er sprake is van zorgfraude. De gemeente krijgt in vier cliëntendossiers de kans om alsnog aan te tonen dat er sprake zou zijn van fraude.

Opvallend is dat de gemeente tijdens de rechtszaak de directeur van Rigter beschuldigde dat ze het brein was achter grootschalige zorgfraude. Zij en haar echtgenoot zouden zich volgens de gemeente hebben verrijkt aan zorggelden. Rigter beschuldigde de gemeente van smaad en laster.

De rechtbank stelt dat de directeur niet persoonlijk aansprakelijk is. De gemeente heeft volgens de rechtbank de beschuldiging onvoldoende onderbouwd dat zij aansprakelijk is voor de schulden van haar zorgbedrijf.

Rigter leverde zorg via een persoonsgebonden budget. Het ging hierbij voornamelijk om beschermd en begeleid wonen. Cliënten met een licht verstandelijke beperking en/of psychiatrische problemen woonden in een huis van de zorgaanbieder en werden begeleid om zelfstandig te leren leven. 

De gemeente spande de rechtszaak aan omdat Rigter te weinig zorg zou hebben geleverd. En omdat het bedrijf tegen de regels in de huur van woningen met persoonsgebonden budgetten van cliënten zou hebben betaald.

Cliënten deden hun beklag bij de gemeente, omdat ze maar een paar uur in de week zorg zouden krijgen, terwijl ze hiervoor duizenden euro’s betaalden. Volgens cliënt René Tuts kreeg hij ongeveer vier uur zorg in de week, terwijl hij wel standaard het maximale pgb-bedrag van zo’n 3600 euro moest betalen.

Volgens de rechtbank was het op zichzelf niet frauduleus of onrechtmatig dat de Rigtergroep bij de cliënten vaste maandbedragen in rekening bracht op basis van een standaardaantal zorguren per maand.

‘Als men werkt met vaste maandbedragen, dan komt het wel vaker voor dat die bedragen niet steeds overeenstemmen met de feitelijke hoeveelheid uren zorg in die maand. Het gaat nu eenmaal om gemiddelden. Als de cliënt bijvoorbeeld op vakantie is, kan het zijn dat er tijdelijk geen zorg wordt verleend, maar dan moet dat in een andere periode weer worden ingehaald’, stelt de rechtbank in het tussenvonnis.

De gemeente beschuldigde de eigenaar van het zorgbedrijf van belangenverstrengeling, omdat ook eigen woningen verhuurd zouden worden. De gemeente constateerde in haar onderzoek dat Rigter bij een aantal cliënten een deel van de huur betaalde. Het ging hierbij onder andere om woningen met een huur van zo'n 1200 euro per maand. Een bedrag dat een cliënt niet zelf op kan brengen.

De rechtbank stelt dat Rigter hiermee niet onrechtmatig heeft gehandeld tegenover de gemeente. 

'Een cliënt mag de huur niet vanuit zijn pgb-budget betalen. Dat moet hij betalen uit zijn andere inkomsten. Maar die regel is bedoeld voor de cliënt. Vaststaat dat cliënten hun huur aan de Rigtergroep betaalden vanuit hun uitkering of loon', stelt de rechtbank.

Volgens de rechtbank is het voor zorgbedrijven niet verboden om voor weinig geld onderdak aan te bieden.

De gemeente Nijmegen krijgt nu de tijd om alsnog aan te tonen dat niet in alle gevallen voldoende zorg is geleverd. Maar dat is volgens de rechtbank nog geen garantie dat het bedrijf aan de gemeente een vergoeding moet betalen.

De rechtbank stelt namelijk dat de gemeente geen contractuele relatie heeft met het zorgbedrijf. ‘Bij een persoonsgebonden budget heeft de cliënt een contract met het bedrijf. Als er onvoldoende zorg is geleverd aan de cliënt, moet de cliënt het zorgbedrijf aanspreken en het geld terugeisen’, aldus de rechtbank.

De Rigtergroep bestaat uit drie dochterondernemingen:

Lees hier het tussenvonnis van de rechtbank.

Lees ook ons dossier zorgfraude