Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Maikel de Kreek

Luister hier naar het fragement

De ochtendspits in Jeruzalem komt vroeg op gang. Er is veel verkeer op de route van en naar het graf van Jezus. Soldaten, vrouwen en leerlingen die heen en weer lopen. Er is zelfs sprake van engelenverkeer. Jezus graf lijkt een verkeersknooppunt die het centrum van de wereld vormt. Op deze plek komen en gaan mensen met emoties die daarbij horen. Er is schrik, wanhoop maar ook blijdschap. Op het eerste gezicht lijkt het er chaotisch aan toe te gaan. Op verschillende wijze noteren de evangelisten alle gebeurtenissen. De één ziet dit en de ander dat maar één ding is duidelijk: het graf is leeg. Eén van de eerste die dit merkt is Petrus: Petrus echter stond op en rende naar het graf. Hij bukte zich om te kijken maar zag alleen de linnen doeken liggen. Daarop ging hij terug vol verwondering over wat er gebeurd was. Petrus is de vleesgeworden hemelbestormer wiens vleugels smelten als hij te dicht bij de zon komt. Hij is degene die de haan drie keer hoort kraaien en Jezus niet erkent als zijn Heer. Hij loopt op water maar zakt daarin weg vanwege zijn kleingeloof. Hij is zo’n man van een ‘grote mond met een klein hartje’. Hij staat symbool voor de mens met zijn gebreken maar wel met een goede wil. Petrus trekt drie jaar op met Jezus en bewandelt met Hem een weg van enthousiasme, twijfel, verloochening, verzet en geloof. Petrus is net als u, jij en ik een mens van vlees en bloed. Op zich kun je wel enige sympathie voor zijn daden en doen krijgen. Op die paasmorgen is hij er ook bij en hij ziet: het graf is leeg.

De impulsieve Petrus die voortdurend heen en weer wordt geslingerd tussen geloof en ongeloof wordt de eerste van de overgebleven leerlingen die aanvaard dat Jezus niet langer in het graf verblijft. Hij ontdekt slechts de linnen doeken die als een cocon om het lichaam van Jezus hebben gezeten. Petrus bukt en hij ziet dat de doeken leeg zijn. Het is geen grafroof. Hij is getuige van een groot wonder. De woorden van de engelen klinken nog na die door de vrouwen aan Petrus zijn doorgegeven: Waarom zoekt u de levende bij de doden? Hij is niet hier, Hij is uit de dood opgestaan. Petrus krijgt bij het lege graf het inzicht dat Jezus waarlijk is opgestaan. Pasen is een geloofsmysterie. De fase van verdriet om de verloochening die eerder heeft plaatsgevonden, maakt nu plaats voor de fase van verwondering. Verwondering krijgt in het Evangelie steeds weer een plek als Jezus bijzondere handelingen verricht. In verwondering zit geloof, twijfel, verbazing en angst opgesloten. Verwondering is een mix van gevoelens die Petrus aansporen tot geloven. Petrus kan niets anders dan aanvaarden dat Jezus is opgestaan. Hij is één van de eerste ooggetuige en met hem volgen er later nog meer.

Pasen is geen kant-en-klaar verhaal dat je even op tafel serveert en waar je dan je tanden in zet. Pasen is een wonder waarop je nooit raakt uitgekeken en waarover je nooit raakt uitgedacht. Pasen is een geheimenis dat steeds opnieuw geloof en twijfel oproept maar ook verwarring en verrassing. Op paasmorgen staat Petrus in elk geval wel op uit zijn verdriet. Jezus’ opstanding brengt bij hem verwondering gevolgd door een rotsvast geloof dat hem laat getuigen van de levende Heer. Die momenten vinden ook plaats in ons leven want het paaswonder van toen is ook het wonder van vandaag!

Heeft u opmerkingen of aanvullingen op dit bericht? Mail dan met de redactie: omroep@gld.nl