The Tielman Brothers, ze brachten ons de rock-'n-roll

In Helden van Toen gaat Smilde terug naar de periode 1957-1967. De vier broertjes Tielman (Reggy, Ponthon. Andy en Loulou) maakten in de jaren '40 al muziek in Indonesië. Samen met hun vader Herman en hun zusje Jane traden ze onder meer op voor Nederlandse militairen. 

In 1957 besloot de familie haar heil in Nederland te gaan zoeken. The Tielman Brothers waren hier al snel populair, met instrumenten die ze bij elkaar hadden geleend bij een muziekhandel in Breda. 'Eigenlijk direct', zegt Smilde.

'Hun eerste optredens waren al in mei 1957 in hotel De Schuur in Breda. Daar stonden mensen buiten die probeerden via de ramen binnen te komen. Er was onmiddellijk een klik. Zeker in Brabant: Den Bosch, Eindhoven, daar stonden ze in de rij om handtekeningen te vragen. Dat ging vrij snel los. Het waren echt glamourjongens.'

Ze gingen al snel met hun rock'-n-roll naar Duitsland, waar ze veel geld konden verdienen. 'Zeker in Zuid-Duitsland regeerden de indobands, zoals ik ze maar even noem', zegt Smilde.

'Er waren garnizoenssteden waar tienduizenden Amerikaanse militairen gelegerd waren', legt hij uit. 'Daar had je van die rock-'n-roll-clubs. Een klein stadje als Hanau had twaalf bars waar iedere dag livemuziek was. Er was veel muziek nodig. Ze speelden ook lang, vaak vanaf een uur of acht tot twee à drie. Ze verdienden goed, omgerekend 30.000 of 40.000 euro, maar het was ook hard werken.' 

Little Bird was hun grootste hit. 'Dat is een beetje de onrechtvaardigheid van de geschiedenis', vindt Smilde. 'Het was hun enige hit, maar het was eigenlijk hun zwanenzang. Een beetje in hun nadagen. Het is niet het type muziek dat hen op de kaart heeft gezet. Dat is een beetje hun pech geweest, waardoor ze herinnerd worden door een heel zoetig liedje. Terwijl ze eigenlijk het lont in het kruitvat hebben gestoken, veel eerder.' 

Luister hier naar Little Bird: