Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Jan-Martin Berghuis

Ik heb iets van mijn hobby meegenomen. Althans, het was mijn hobby. Mijn vrouw heeft er een stokje voor gestoken. Het liep uit de hand. Ik moet er ook bij zeggen dat zij zich voor mij schaamde als het zich voordeed. Want elke keer als ik er eentje zag, ging ik voor de bijl. Dan stopte ik acuut, stapte uit de auto of van de fiets. Deze hobby, eigenlijk een verslaving, deed zich vooral voor in de winter.

Ik spaarde verloren handschoenen. Kijk maar eens op straat. Als je goed kijkt zie je er enorm veel. Worden ze gemist als ze eenmaal verloren zijn? Ze liggen daar maar te liggen op straat. Vies, nat, meermalen overreden – echt…verloren! Wat is een handschoen nog waard? “Ik koop wel nieuwe”, zeggen mensen dan.

Levenloos liggen die exemplaren op straat. Er zit geen hand in. Ze zijn leeg. Geen beweging, geen leven, geen functie – de handschoen komt niet tot haar doel.

En wat ik dan doe…ik pak ‘m liefdevol op, knijp het water eruit en neem ‘m mee op de bagagedrager of in de auto. Thuis droog ik ze. Ja, ik vind er meerdere per dag… Als ik een mand vol heb stop ik ze in de was. Lekker geurtje erbij, wasverzachter. Ik droog ze en heb zo een hele bonte verzameling. Natuurlijk de gewone zwarte handschoenen. Maar ook leren handschoenen, kinderhandschoenen, werkhandschoenen, hele bonte, sommige met voering, eentje met een sjiek strikje, in allerlei kleuren. Weer helemaal bruikbaar en fris – er zitten echt prachtexemplaren tussen. Ik ben er trots op.

Zo gaat God ook met mensen om. Alsof Hij verloren handschoenen oppakt. Jezus is de handreiking van God. Hij heeft mij ooit reddend opgepakt. Ik dacht wel zonder God kon leven, ik was God een beetje kwijtgeraakt. Met liefde heeft Hij mij opgezocht, opgepakt, schoongewassen van zonden (dat is: alles wat ik zonder God deed – het is door Jezus vergeven) en kon ik mijn leven met een schone lei herkansen. Het heeft mij veranderd in een open mens, die in vrede en vreugde met zichzelf, met God en anderen kan leven. Jezus Christus is niet bang om vuile handen te maken… Daarvoor houdt Hij teveel van zijn prachtexemplaren. Daarvoor had Hij alles over: Hij stierf ervoor aan het kruis, 2000 jaar geleden. Dààr heeft Hij mij liefdevol opgepakt…

Dàt zit er achter die hele bekende bijbeltekst uit het evangelie van Johannes, hoofdstuk 3 vers 16: “Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon (Jezus Christus) heeft gegeven, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft”. Dat is wat God met uw en mijn leven beoogt. Niet alleen bij het sterven, maar ook middenin ons dagelijks leven: om bruikbaar te zijn, als mens en schepping van God tot je recht te komen, iets van Gods bedoeling met de schepping te weerspiegelen. Een trotse eigenaar wil niets liever. Dàt is wat God je gunt!

Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl