Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Henk Overdijk

Het meeste fruit is inmiddels wel van de bomen af, maar afgelopen week werd in de Betuwe nog volop geplukt. Het is een prachtig gezicht als die trekkertjes met karretjes met grote fruitkisten door het dorp rijden, zoals ook in Ommeren volop gebeurde. 
De pluk vond onder nogal verschillende weersomstandigheden plaats. Er waren dagen dat de plukkers in korte broek en t-shirt in de boomgaard werkten, maar dikwijls waren hun regenpakken nodig, en in menig boomgaard zijn de paden stuk gereden, omdat de grond verzadigd was van water. 
Om al dat fruit te plukken zijn veel handen nodig... In die zin is er eeuwenlang weinig veranderd. In de oogsttijd moet in een korte periode veel werk worden gedaan, dan heb je extra mensen nodig. 
In bijbelse tijden was dat niet anders. In Israël waren het geen boomgaarden met appels en peren waar geplukt moest worden, daar waren het de wijngaarden. Als de druiven goed zijn, moeten ze worden geplukt... 
Jezus vertelde eens het verhaal van de eigenaar van zo’n wijngaard, die arbeiders nodig had om de oogst te plukken. ‘s Morgens vroeg gaat hij naar de markt en huurt hij de mannen in die daar staan, ze komen samen een prima dagloon overeen... 
In de loop van de dag merkt hij dat er méér handen nodig zijn. Nog vier keer gaat de wijngaardenier naar de markt om mensen in te huren, de laatsten als de zon al bijna onder is. Zij kunnen nog maar een uurtje in de wijngaard plukken. 
Dan laat hij zijn rentmeester het loon uitbetalen. En zie: álle arbeiders krijgen hetzelfde, prima dagloon uitbetaald… Degenen die het langst gewerkt hebben worden kwaad... Zij hebben twaalf uur gewerkt in de hitte van de dag, en krijgen precies hetzelfde als die mannen die maar éen uur gewerkt hebben… Oneerlijk? Toch wél het loon dat ze samen overeengekomen zijn...  
God is goed, bedoelt Jezus. God rekent anders dan mensen. Hij geeft iedereen die Hij roept hetzelfde, dat ene goede loon… 
Maar weet u, soms ben ik wel eens bang dat ook wij erg op dat loon gefixeerd zijn. Ik sprak eens iemand die me toevertrouwde dat hij alleen maar geloofde om later in de hemel te komen… Gaat het daar dan om? 
Veel mensen hebben trouwens hun vraagtekens bij die hemel… Wat moet je je daar bij voorstellen? Kan zoiets überhaupt bestaan? Is het niet gewoon dood-is-dood? 
Ik hoop dat we verrast zullen worden… Daar vertrouw ik eerlijk gezegd ook op. Ik kan het evangelie niet anders lezen dan dat er óók verteld wordt van Gods trouw die zonder einde is. Dat Hij ook bij ons is aan de overzijde van de doodsrivier… Ongeacht of wij ons daar nu iets bij kunnen voorstellen of niet… 
Maar het verhaal van die arbeiders in de wijngaard wijst ook op iets anders… Misschien moet je niet alleen naar het loon kijken... Niet alleen denken: “geloof, wat levert me dat op?” Er is ook iets ánders aan de hand... 
Die wijngaard staat symbool voor de nieuwe wereld van God. En wij mensen worden geroepen om daaraan mee te werken, ons daar voor in te zetten. Om er in ons eigen leven rekening mee te houden, er iets van te laten zien, aandacht te geven, goede keuzes te maken.  
Wij hoeven de wereld niet te verbeteren, dat lukt ons ook nooit. Maar iedere dag kun je wél iets doen wat naar die nieuwe wereld van God verwijst… Al is het maar een vriendelijk woord, een kaartje, een mailtje of een belletje… Een klein gebaar, een bescheiden daad… We kunnen vaak zoveel méér voor elkaar betekenen dan we ons realiseren.  
Zelfs vanuit onze luie stoel! 
 

Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl