'Huisdieren zet ik niet op, je doet het toch nooit goed'

Daarvan is er slechts een handjevol van in Nederland, zegt de Renkumer. Er is een Nederlandse vereniging van preparateurs met 200 leden, maar de meesten zijn hobbyist en niet professioneel.

Bisseling heeft al van alles op zijn werktafel gehad. Een giraf, een zebra, een bruine beer, en nu staat er in de werkplaats een ijsbeer. Maar dat zijn dieren die hij niet veel tegenkomt. Om die zo goed mogelijk te prepareren, moet hij ze vooraf goed bestuderen.

'Dan ga ik even naar de dierentuin, om te zien hoe ze zich gedragen', legt hij uit. Het leeuwendeel van zijn werk bestaat uit het opzetten van inheemse dieren. Jagers komen regelmatig bij hem langs, maar ook instellingen als Geldersch Landschap & Kasteelen of musea. En als je kat iets heeft gevangen, dan kan ook dat dier worden opgezet.

Laatst heeft hij bijvoorbeeld een bever geprepareerd, die voor de deur was doodgereden. Dat had wel wat voeten in de aarde. Doordat afgelopen januari de nieuwe wet Natuurbescherming is ingegaan, was onduidelijk van wie er toestemming moest komen om het beest op te zetten. Uiteindelijk heeft het acht maanden geduurd voor de toestemming er was.

De nieuwe Wet Natuurbescherming heeft het verder juist makkelijker gemaakt. Als iemand vroeger een dood dier langs de weg vond, moest hij ermee naar het politiebureau om toestemming te vragen om het dier te laten opzetten. Dat hoeft nu niet meer, je mag rechtstreeks naar de preparateur.

Bisseling: 'Dat scheelt echt, want de politie had er op zijn zachtst gezegd weinig verstand van!' Alle dieren komen voorbij op de snijtafel van Alexander Bisseling, maar er is in ieder geval één uitzondering: huisdieren. 'Dat heb ik ooit wel gedaan, maar daar ben ik mee gestopt', zegt hij. 'Je doet het nooit goed. Een opgezet dier is niet hetzelfde als toen het dier nog leefde.'

Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl