Nieuws
Bloemen bij kleinste oorlogsmonument van Gelderland
kleinste oorlogsmonument van nederland
EDE - Een koperen plaatje op een bankje op de hoek van de Klinkenbergerweg en de Eikenlaan in Ede. Het is misschien wel het kleinste oorlogsmonument van Gelderland, maar daarom niet minder belangrijk voor de familie De Mildt. Elk jaar rond deze tijd legt de familie bloemen bij het bankje in de hoop mensen te laten nadenken over wat er op die plek tijdens de Airborne luchtlandingen in september 1944 is gebeurd.
Dick en Machteld herdenken hun oma en ook de 95-jarige schoondochter van de overleden vrouw is bij het monumentje aanwezig. Geen van de drie hebben haar persoonlijk gekend. Toch vinden ze het belangrijk om rond de grote herdenkingen van de Airborne luchtlandingen hun eigen kleine privéherdenking voor haar te houden.
Dood door Duitse kogels
Ze leggen bloemen bij het bankje op de hoek van de Klinkenbergerweg en de Eikenlaan. Machteld leest wat er staat op het koperen plaatje dat op de rugleuning van het bankje is gespijkerd: 'Hier stierven op 18 september 1944 mevrouw De Mildt en mevrouw Teljer door Duitse kogels.'
Dick de Mildt vertelt het verhaal dat zich hier 73 jaar geleden heeft afgespeeld. 'Het is waardevol om dit te herdenken, zeker voor de familie en het zou denk ik niet slecht zijn wanneer mensen daar toch even bij stilstaan als ze hier langs wandelen.'
Tijdens de luchtlandingen van Operatie Market Garden op de hei bij Ede hadden beide dames de hele dag in de schuilkelder gezeten. Toen het rustiger werd, wilden ze voor het ingaan van de avondklok nog snel een luchtje scheppen. Daarbij liepen de vrouwen recht in een Duitse patrouille. Die was erop uitgestuurd nadat de nabijgelegen kazerne was geplunderd.
Gevuurd op een bosje
'Er werden aardappelen weggehaald en zo', legt Dick de Mildt uit. 'Eén plunderaar werd gepakt door een Duitse soldaat, maar zijn geweer was verdwenen. Dat was voor de Duitsers aanleiding om de patrouille uit te sturen en die stuitte op de twee vrouwen. De vrouwen doken achter een bosje en daarop is gevuurd. Mijn oma was op slag dood. Mevrouw Teljer heeft nog even geleefd. Ze was Zwanger, een drama.'
Het kleine koperen plaatje herinnert aan deze gebeurtenissen in september 1944. 'Ik hoop dat de mensen hier kennis van nemen, dat ze weten dat dit soort dingen hier gebeurd zijn in die tijd. Hè, zegt ze terwijl ze Dick aankijkt. Ja, zeker, antwoordt hij knikkend, 'Even een momentje van stilte.'
Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl
