Stichting: óók varkens met goed leven

De dieren leven bij deze boeren in een natuurlijke omgeving. Ze kunnen naar hartelust in de modder wroeten. Jonge biggen worden niet weggehaald bij hun moeders en tot aan de slacht leiden de varkens volgens de stichting een 'fatsoenlijk leven'.

Directeur Hans Baaij van Varkens in Nood zegt: 'De mens houdt voor eigen nut miljarden productiedieren, ontneemt ze hun vrijheid en bepaalt hun lot. Het minste dat we daar tegenover kunnen stellen, is een fatsoenlijk leven voor die dieren.'

De Gelderse varkenshouders waarover Varkens in Nood de loftrompet steekt zijn gevestigd in Vorden, Drempt, Wehl, Garderen, Etten en Vaassen. In Etten gaat het om Sanders Hof.

Daarover schrijft de stichting: 'De driehonderd varkens hebben de beschikking over een ruim stuk weiland met schuilhutjes, waar ze naar hartelust kunnen wroeten of genieten van een modderbad. Er zijn vijfentwintig zeugen en één beer op het bedrijf. Iedere zeug krijgt twee nesten per jaar, waardoor er ieder jaar rond de vijfhonderd varkens geslacht kunnen worden. Dat gebeurt als ze acht maanden oud zijn. Het bedrijf is zelfvoorzienend; er zijn zonnepanelen op het dak en de mest gaat op eigen land.'

Varkens in Nood omschrijft het boerenbedrijf van Adriaan Antonis en Nelleke Meersma in Garderen als een dierenvallei: 'De zeugen hebben mooie namen als Bente, Juffrouw Netje en Juf Agaath. Ze leven in een grote weide aan de bosrand en zijn daar dagelijks aan het wroeten. Ze krijgen rogge van eigen oogst en worden bijgevoerd met wei, tuinafval, valappels en eikels. Meer dan zeventig procent van het rantsoen komt van het eigen bedrijf.'  

Op de website van Varkens in Nood is ook op een kaart te zien waar de boeren zijn gevestigd.