Vermissingsbericht blijft pubermeisje achtervolgen: 'Altijd vragen ze weer; was jij dat?'

Er werd een grote zoekactie opgezet; ook online. Met naam en foto. Toen heel waardevol, maar nu ze 17 is, wordt ze nog vaak met dit incident geconfronteerd. 'Altijd als ik weer in een nieuwe omgeving kom en mensen googelen mijn naam, komen ze met vragen. "Was jij vermist?; was was er gebeurd dan?" Ik wil dat niet steeds weer hoeven uit te leggen. Het is al drie jaar geleden en speelt nu niet meer voor mij.'

Een docent van haar opleiding, Dennis Coelingh, schrok van de hoeveelheid berichten die hij vond toen ze haar verhaal bij hem deed. 'Op wel twintig sites was het verhaal met foto's te vinden. En als ze dan straks op stage moet, of later gaat solliciteren, dan is het toch echt niet fijn als dit steeds opduikt.' Daar is de 17-jarige ook bang voor. "Dan gaan ze misschien denken dat ik een lastige puber was en dat ze me misschien maar niet moeten aannemen."

Het meisje wil liever anoniem blijven, maar doet toch haar verhaal als waarschuwing voor anderen en als steun om toch op missie te gaan om het weg te krijgen. Want dat is haar docent bijna gelukt. 'We moeten nog één site in Duitsland en dan is het echt overal weg en kan ze met een schone lei beginnen. Heerlijk!'

Hij beaamt dat het drie jaar geleden toen het meisje van huis liep fijn was dat al die sites hielpen om haar op te sporen. Coelingh: 'Daar zijn we ook dankbaar voor, want dat heeft geholpen om haar te vinden, maar als ze dan eenmaal gevonden is, lijkt het mij een kleine moeite om het bericht weer weg te halen of in ieder geval haar naam. En voor haar maakt dat heel veel uit.'