Nieuws

Na 14 jaar worden verdachten 'Posbankmoord' berecht

Een belangrijke dag voor de nabestaanden van Alex Wiegmink uit Drempt, die op 20 januari 2003 op de Posbank bij Rheden werd doodgeschoten. Waarom hij werd gedood leek jarenlang een mysterie te blijven, maar woensdag deed de rechter uitspraak in de geruchtmakende zaak. © ANP
ARNHEM - Een belangrijke dag voor de nabestaanden van Alex Wiegmink uit Drempt, die op 20 januari 2003 op de Posbank bij Rheden werd doodgeschoten. Waarom hij werd gedood leek jarenlang een mysterie te blijven, maar woensdag deed de rechter uitspraak in de geruchtmakende zaak.
Justitie heeft een gevangenisstraf van 13 jaar tegen Frank S. (56, uit Boekel) en Souris R. (44, uit Veghel) geëist. Hoewel de zaak bekend is geworden als de 'Posbankmoord', is er volgens justitie geen sprake van moord. Wel acht het Openbaar Ministerie bewezen dat beide Brabanders schuldig zijn aan doodslag en brandstichting.
Verslaggever Martin Lange was bij de zaak:

Transportbus klemrijden met een brommer

Volgens Frank S. zouden Souris R. en hij 14 jaar geleden het plan hebben gehad om een overval te plegen op transportwagens van een meubelbedrijf uit Erp. Ze hadden gehoord dat de meubels vaak contant werden afgerekend en de chauffeurs hadden aanzienlijke bedragen op zak.
De twee verdachten wilden in eerste instantie een transportbus klemrijden met een brommer, maar dat leek bij nader inzien toch niet zo'n goed idee. Daarop besloten ze een auto te stelen op de Posbank, een rustig natuurgebied bij Rheden, ver uit de buurt van hun woonplaatsen. Het plan was om bij een geparkeerde auto te wachten en de eigenaar onder dreiging van een vuurwapen de wagen af te pakken.

Wiegmink liet zich zijn auto niet afpakken

Volgens Frank S. wilde Alex Wiegmink zijn auto niet afstaan. Hij was niet onder de indruk van de twee, die allebei kort van stuk zijn. Alex Wiegmink was bijna twee meter, erg sportief en ijzersterk. Hij was schilder en kon in zijn eentje een steiger opbouwen.
Wiegmink slaakte een kreet en liep op zijn twee belagers af. Frank S. schoot uit angst, zo zei hij twee weken geleden tijdens de rechtszaak, en volgens hem heeft Souris R. ook geschoten.

Onder de indruk van nepcriminelen

Souris R. ontkent het hele verhaal. Hij ontkent zelfs dat hij die dag op de Posbank is geweest. Tijdens een undercoveroperatie heeft hij wel over zijn rol verteld. Toen in 2014 zijn naam naar boven kwam bij een DNA-match met een haar van een muts die bij de uitgebrande auto van Wiegmink was gevonden, werd besloten tot deze undercoveroperatie.
Daarvoor werd een complete criminele organisatie opgetuigd. Er werden zaken in scene gezet om Souris R. te laten geloven dat hij met zware criminelen te doen had, die hem een lucratief aanbod deden. Hij kon 300.000 euro verdienen aan xtc-handel. R. had daar wel oren naar. 'Dat is wel wat meer dan de Balkenendenorm', zo zei hij op zitting.
De undercoveragenten zeiden dat ze gehoord hadden dat R. iets te maken had met de Posbankmoord. Als hij zou bekennen, zou hij in de organisatie mogen blijven. Als hij er omheen bleef draaien, konden ze hem niet gebruiken en was hij een gevaar voor de organisatie.
R. hapte toe. Hij vertelde op die bewuste 20 januari 2003 dat hij en Frank S. Wiegmink hadden doodgeschoten. Grootspraak, zei hij toen hij met zijn bekentenis werd geconfronteerd. Hij had gebluft om indruk te maken op de 'undercovercops', die hij aanzag voor zware jongens.

Vrouw van Frank S. zweeg ook jarenlang

Frank S. biechtte de volgende dag al aan zijn vrouw op dat hij Wiegmink had neergeschoten. Ze bleven 13 jaar zwijgen. Uit angst voor Souris, maar ook omdat hij hen nog geld schuldig was. Hij zegt dat hij er veel last van had. Als hij bij de HEMA een kopje koffie met zijn vrouw dronk, dacht hij aan de vrouw van Alex Wiegmink; zij kon geen kopje koffie meer met haar man drinken.
Frank S. deed meerdere keren een zelfmoordpoging en vroeg zijn huisarts om euthanasie. Toch bleef hij zwijgen over zijn daad. In november, nadat het programma Opsporing Verzocht opnieuw aandacht aan de zaak besteedde, kon hij de druk niet meer aan. Hij ging naar zijn buurman en luchtte zijn hart. Die bracht hem naar het politiebureau. Net op tijd, zei de officier van justitie, want een arrestatieteam was al onderweg. 

'Strafeis is meevaller'

Met Frank S. gaat het redelijk goed, zegt zijn advocaat Laeyendecker. 'Hij slikt zijn medicijnen op tijd. Het gaat lichamelijk een stuk beter dan voorheen. Maar de slachtofferverklaringen van de familie van Alex Wiegmink tijdens de rechtszaak hebben hem niet onberoerd gelaten. Gelukkig wordt hij goed in de gaten gehouden in de gevangenis, zodat hij geen gekke dingen doet.'
Laeyendecker en haar cliënt keken op van de strafeis van 13 jaar. De officier had voor het medeplegen van doodslag en brandstichting maximaal 19 jaar kunnen eisen. 'We vonden het meevallen.'
De rechter doet om 12:45 uur uitspraak. Er wordt weer veel pers en publiek verwacht.

Zie ook:

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!