'Doodshoofdaapje van 95 kilo' neemt afscheid van de Apenheul

Hij zag in de laatste jaren veel veranderen in het dierenpark, zoals bijvoorbeeld de verzorging van de bezoekers. 'Toen ik kwam en je bestelde een broodje kaas, kreeg je een wit puntje met een plakje kaas, dat je zelf uit het cellofaan mocht halen en op het broodje mocht doen. Dat is niet meer van deze tijd.'

Het verbeteren van de zakelijke kant mocht niet ten koste gaan van de zoölogische positie, dus op dierengebied. 'We staan internationaal heel hoog aangeschreven. We zijn nog veel meer dieren laten los laten lopen. Als je apen om je heen ziet springen en klauteren, moet je wel heel koud zijn wil je dat niets doen.'

Maar apen horen toch niet in een dergelijke omgeving, maar in de natuur? 'Dat vraagstuk gaat komen en ik vind dat het bij volwassenheid hoort in de maatschappij dat die discussie er is (...) Voor mij wint de educatie het van het ethische ongemak dat dieren in een omgeving zitten waar ze van nature niet horen', zegt De Ruiter, die geen enkele twijfel heeft dat het met het dierenwelzijn snor zit.

Interessant in het gesprek was de kijk van De Ruiter op apen en leiderschap. 'Ik denk niet dat ik de zilverrug zou zijn, die is heel dominant. We hebben een test waarin je gaat kijken naar alle karaktereigenschappen en daaruit blijkt dat ik, schrik niet, een doodshoofdaapje zou zijn, met mijn 95 kilo.'

En met die wetenschap gaat De Ruiter nu de e-commerce in. 'Mijn kinderen snappen er niets van, maar zij willen markten die heel ingewikkeld zijn voor mensen transparant maken en dat mensen echt geholpen worden.'