Nieuws

Wat gaat er mis bij Gelderse gemeenten met de huishoudelijke hulp?

ARNHEM - Gemeenten zijn al anderhalf jaar bezig met de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Hoe kan het dan dat bijna driekwart van de Gelderse gemeenten nog steeds niet voldoet? Wmo-specialist en jurist Kevin Wevers uit Aalten geeft zijn visie op wat er misgaat.

Maximaal aantal uren

Het aantal uren dat gemaximeerd wordt op 2 of 3 uur huishoudelijke hulp per week zonder deugdelijk onderzoek te doen per individu. Of een gemeente bepaalt dat er niet meer dan 125 uur per jaar hulp geboden wordt. 'De gemeente Heumen is hier een voorbeeld van. Dit is ontoelaatbaar, omdat iemand die meer hulp nodig heeft, dat ook moet kunnen krijgen.'

Geen uren noemen

Vaak laat de gemeente de invulling van de hulp over aan de zorgaanbieders. 'Hierdoor bepaalt de zorgaanbieder het recht van een cliënt, terwijl dit natuurlijk de taak van de overheid is, meer concreet de gemeente. Omdat de zorgaanbieders een vast bedrag per maand krijgen, zetten ze zo min mogelijk uren in om de winst te vergroten. De hulpbehoevende cliënt is hier de dupe van.'

Tornen aan de normtijden / verlagen uren:

Veel gemeenten wijken af van een protocol dat door de rechters is goedgekeurd. 'In theorie mag dit, maar de gemeente moet dan wel zeer goed onderzoek hebben verricht naar hun eigen, verlaagde normtijden. Dan gaat het over hoe lang iemand met welke klus bezig is. Dit onderzoek ontbreekt altijd, waardoor geen verlaagde tijden en dus kortingen van de uren gehanteerd mogen worden.'

Kleine en grote huizen

Kleine en grote huizen over één kam scheren. 'Het ene huis is groter dan het andere en dan is er dus ook meer tijd nodig om dit schoon te houden. In Brummen wordt bijvoorbeeld maximaal 2 uur gegeven voor een groot huis, terwijl dit volgens het CIZ-protocol 3 uur zou moeten zijn.'

Eén- of meerpersoonshuishouden:

Ook deze worden over één kam geschoren, terwijl een meerpersoonshuishouden meer vervuiling en vuile was met zich meebrengt dan een eenpersoonshuishouden.

Inkomen

Ook bankafschriften worden gevraagd, terwijl de gemeente deze bevoegdheid niet heeft. 'Dat is best een behoorlijke schending; gegevens opvragen zonder wettelijke grondslag.'

In het algemeen:

Geen onderzoek uitvoeren naar de vraag of een cliënt voldoende wordt geholpen met een standaard voorziening, zoals bij een algemene voorziening. Zo wordt bijvoorbeeld niet onderzocht of een cliënt een bepaalde eigen bijdrage voor een voorziening kan betalen; de gemeente gaat er automatisch vanuit dat iemand dit wel kan. Dit terwijl de kosten voor huishoudelijke hulp in de honderden euro's kunnen lopen.
Inmiddels geven veel gemeenten in de enquête aan te wachten op de gemeente Utrecht. Deze is naar aanleiding van een uitspraak bezig met een onderzoek naar de normtijden die per huishoudelijke klus gesteld kunnen worden. 'Vreemd dat gemeenten hierop wachten. Er bestaat al een deugdelijk protocol, het zogenoemde CIZ-protocol. Waarom hanteren gemeenten deze niet allemaal? Je mag er alleen vanaf wijken als er deugdelijk onderzoek verricht is door derden die geen belang hebben bij de uitkomst van dat onderzoek. Alleen overleg met zorgaanbieders of cliëntenraden is onvoldoende.'
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!