Nieuws

Mooi seizoen NEC eindigt met afknapper

NEC was lange tijd de sensatie van de eredivisie, maar besloot het seizoen uiteindelijk als de nummer tien. © Broer van den Boom
NIJMEGEN - NEC was lange tijd de sensatie van de eredivisie, maar besloot het seizoen uiteindelijk als de nummer tien.
En dat was toch wel een afknapper, want de ploeg van trainer Ernest Faber 23 van de 34 speeldagen op een positie die recht gaf op deelname aan de play-offs om Europees voetbal. Eind januari stond NEC zelfs vierde. Maar uit de laatste veertien wedstrijden werden slechts twaalf punten gepakt. En de laatste drie duels gingen verloren. Als NEC één van die drie wedstrijden had gewonnen, was plaatsing voor de play-offs alsnog gelukt.
De Nijmegenaren gebruikten de volgende spelers bij de rentree in de eredivisie.

Brad Jones, 17 wedstrijden

De Australiër kwam in de winterstop om het keepersprobleem op te lossen. En dat deed hij met verve. Jones was direct bij zijn debuut al aanvoerder en toonde zich een waar rustpunt. Hij hield de eerste drie wedstrijden de nul en blonk vooral uit tegen Ajax (2-2). Zijn financiële eisen zorgen ervoor dat NEC afscheid moet nemen van de doelman, die een tweejarig contract had kunnen tekenen in Nijmegen.

Hannes Thór Halldórsson, 8 wedstrijden

De IJslandse nachtmerrie van Oranje maakte in het begin enkele foutjes, maar werd met de week degelijker. Totdat hij bij de IJslandse nationale ploeg een gecompliceerde schouderblessure opliep. Halldórsson was bijna een half jaar uit de roulatie en vanwege de concurrentie van Jones werd hij verhuurd aan Bodo Glimt in Noorwegen. Normaliter doet hij mee aan het EK in Frankrijk en keert hij na de zomer terug om de concurrentie aan te gaan met Joshua Smits, die door een polsblessure het hele seizoen niet in actie kwam

Benjamin Kirsten, 6 wedstrijden

De zoon van voormalig Duits international Ulf Kirsten kwam bij toeval aanwaaien in Nijmegen. En door de blessures van Halldórsson en Smit werd hij zomaar eerste doelman. Begon weifelend, maar werd met de week beter. Tegen PEC Zwolle ontbrak de Duitser opeens en bleek hij na een conflict met de clubleiding over een nieuw contract al te zijn vertrokken.

Marco van Duin, 3 wedstrijden

Twee doelmannen geblesseerd, één plotseling vertrokken en dus tijd voor nummer vier. Van Duin deed het niet eens zo slecht, al blunderde hij wel bij de 0-1 tegen Feyenoord thuis. Maar die wedstrijd won NEC met 3-1 en de doelman had een paar belangrijke reddingen. Sfeermaker in de groep, maar zijn seizoen eindigde voortijdig met een knieblessure. 

Todd Kane, 29 wedstrijden, 1 doelpunt, 2 assists

De Engelse huurling van Chelsea draaide een beter seizoen dan al zijn vijf collega's bij Vitesse. Kane was met zijn felheid een nachtmerrie voor iedere linksbuiten en had ook veel offensieve inbreng met rushes over rechts en vaak uitstekende voorzetten. Het seizoen van de rechtsback eindigde in mineur met een kruisbandblessure. Hij is inmiddels geopereerd en terug in Londen.

Marcel Appiah, 23 wedstrijden

De Ghanese Duitser zwierf door het hele elftal. Begon als rechtsback, maar speelde meer als hangende rechtsbuiten. Ook stond hij centraal in de defensie en rechts op het middenveld. Mopperen deed hij daar nooit over en Appiah voerde zijn taken altijd netjes uit. De vraag is of hij ook volgend seizoen nog een kans krijgt bij NEC.

Mikael Dyrestam, 2 wedstrijden

De Zweed werd in de winter aangetrokken, maar kreeg vrijwel geen speeltijd. Hij mocht slechts twee keer kortstondig invallen.

Rens van Eijden, 24 wedstrijden, 1 assist

De aanvoerder speelde een ijzersterke eerste seizoenshelft, maar na de mislukte transfer naar CSKA Moskou keerde hij gedesillusioneerd terug en haalde hij zelden nog zijn oude niveau. Van Eijden maakte twee keer een eigen doelpunt, zowel thuis als uit tegen Ajax. En kreeg een domme rode kaart in Heerenveen. Toch kreeg hij zijn felbegeerde transfer, hij speelt vanaf komend seizoen voor AZ.

Wojciech Golla, 29 wedstrijden

De Poolse centrale verdediger was een uitermate degelijke kracht. Eerst vormde hij een sterk duo met Van Eijden en na de winterstop met Dario Dumic, maar door de terugkeer van Rens van Eijden verloor hij tijdelijk zijn basisplaats. En daarmee ook zijn vertrouwen. Een eventuele selectie voor het EK met Polen loopt daardoor ernstig gevaar.

Dario Dumic, 16 wedstrijden, 1 doelpunt

In de winterstop werd de Deense Bosniër overgenomen van Bröndby en hij speelde zich direct in de basis om daar nooit meer uit te verdwijnen. Dumic maakte indruk met zijn fysieke kracht, maar bleek ook offensief veel inbreng te hebben. En dat bekroonde de centrumverdediger met een doelpunt tegen Vitesse.

Bart Buysse, 4 wedstrijden

De Belg begon het seizoen als vaste linksback aan de competitie, maar speelde met name tegen Heracles en Ajax niet erg gelukkig. De komst van Lucas Woudenberg deed hem op het tweede plan belanden en hij moest later zelfs Jeffrey Leiwakabessy nog voor zich dulden in de hiërarchie.

Jeffrey Leiwakabessy, 4 wedstrijden

De routinier stond slechts één keer in de basis, uit tegen Excelsior, en was toen de beste man bij NEC. Vervulde zijn rol in de kleedkamer en op het trainingsveld als mentor van vooral jonge spelers en verlengstuk van de trainer. De 35-jarige Leiwa kreeg een nieuw contract, want veel sleet lijkt er niet te zitten op de linksback.

Lucas Woudenberg, 29 wedstrijden, 1 doelpunt, 2 assists

De Witte Keniaan luidde de bijnaam van de Feyenoord-huurling. En Woudenberg liet zien waarom. Als linksback bestreek hij de volledige flank. Voor de winterstop in topvorm, na de winter net als de hele ploeg iets minder op dreef, maar vrijwel altijd minimaal een voldoende. NEC wilde Woudenberg graag overnemen van Feyenoord, maar dat bleek een kansloze affaire. De linksback gaat voor zijn kans in De Kuip deze zomer.

Janio Bikel, 32 wedstrijden, 2 doelpunten

De jonge middenvelder veroverde direct een basisplaats ten koste van Tom Daemen en heerste op het middenveld. Dat wekte zelfs de belangstelling van FC Porto en Villarreal. Bikel kreeg na de winterstop een terugslag en raakte even zijn plek kwijt, maar knokte zich snel terug in het elftal.

Gregor Breinburg, 30 wedstrijden, 3 assists

In het begin van het seizoen was hij geen vaste keuze, maar daarna was hij onomstreden op het Nijmeegse middenveld. Was ook in de mindere periode van NEC een constante factor met veel intercepties en vrijwel altijd een goede voortzetting. Aast op een transfer en kan rekenen op voldoende interesse uit binnen- en buitenland. In de vier duels zonder Breinburg haalde NEC overigens slechts één puntje.

Navarone Foor, 34 wedstrijden, 4 doelpunten, 4 assists

De eerste zes punten van NEC dit seizoen waren allemaal te danken aan Navarone Foor. Speelde als rechtsbuiten in een vrije rol, of als controlerende of aanvallende middenvelder. Het leek Foor allemaal niet uit te maken, hij speelde zijn beste seizoen ooit in Nijmeegse dienst en wil nu zijn transfervrije status verzilveren.

Marcel Ritzmaier, 20 wedstrijden, 1 doelpunt, 2 assists

De Oostenrijkse middenvelder werd met hoge verwachtingen gehuurd van PSV. Ritzmaier moest de regisseur van NEC worden, maar dat lukte hem zelden of nooit. En vlak voor de winterstop was het krediet op en in de tweede seizoenshelft kreeg hij nauwelijks nog speeltijd van trainer Ernest Faber, op wiens voorspraak hij naar Nijmegen was gekomen.

Cihat Çelik, 2 wedstrijden

Hij debuteerde in 2013 op 17-jarige leeftijd al in de basis, maar kreeg daarna weinig kansen. En dit seizoen al helemaal niet. Een poging om verhuurd te worden liep op niks uit en Çelik kwam slechts tot twee korte invalbeurten. Hij vertrekt na dit seizoen uit Nijmegen.

Mohamed Rayhi, 13 wedstrijden

De vleugelspits kwam voor een basisplaats naar Nijmegen, maar had de pech dat het elftal ging draaien toen hij ernaast kwam te staan.  En toen hij na de winterstop een kans kreeg tegen AZ, werd hij al vroeg gewisseld om tactische redenen. Een week later moest hij al na een paar minuten naar de kant tegen De Graafschap, omdat hij enkele tanden verloor na een duel. Dat kostte Rayhi ook weer enkele weken. Maar al met al wist de aanvaller ook niet echt te overtuigen in dit seizoen.

Sam Lundholm, 9 wedstrijden

Hij werd gehaald als de opvolger van Alireza Jahanbakhsh, maar de Zweedse dribbelaar kreeg nooit een kans in de basis. En dat was niet goed voor zijn zelfvertrouwen. In de invalbeurten die hij kreeg, kon hij ook niet laten zien wat hij soms op de trainingen wel toonde.

Joey Sleegers, 16 wedstrijden, 1 doelpunt

Het talent werd overgenomen van Feyenoord, maar was vaak veel te bescheiden. Kreeg vlak voor de winterstop zijn kans in de basis, maar pakte die toen nog echt. Scoorde als invaller wel een belangrijk doelpunt in Heerenveen. Speelt het liefst vanaf links, maar had de pech dat Anthony Limbombe zijn concurrent was.

Jay-Roy Grot, 7 wedstrijden

Het talent uit de eigen opleiding debuteerde al op 17-jarige leeftijd tegen Ajax als invaller. Fysiek maakte hij veel indruk en er gebeurde meestal wel wat als Grot in het veld kwam. Maar als basisspeler lukte dat niet echt. Ook is nog niet duidelijk op welke positie hij het beste tot zijn recht komt.

Christian Santos, 30 wedstrijden, 16 doelpunten, 2 assists

De eerste vijf wedstrijden bleef de teller op nul staan, maar Santos raakte volstrekt niet in paniek en beloofde doelpunten. En die kwamen er. De Venezolaanse international groeide uit tot één van de sensaties in de eredivisie. Hoogtepunt was zijn omhaal tegen ADO Den Haag. Toen hij op gezag van de clubleiding werd gepasseerd tegen De Graafschap (foto boven), ontstond er een enorme rel die uitgroeide tot een blijvend conflict tussen trainer Ernest Faber en directeur Bart van Ingen. Santos bleef onverstoorbaar en maakte nog enkele belangrijke doelpunten.

Sjoerd Ars, 2 wedstrijden

De topscorer van vorig seizoen had nog nooit in de eredivisie gespeeld. Bij NEC kwam hij tot anderhalve wedstrijd, maar toen werd al duidelijk dat Faber het niet in hem zag zitten. Ars verkaste naar NAC en pikte zijn doelpunten weer mee, maar opnieuw op eerste divisieniveau.

Mihai Roman, 13 wedstrijden, 1 doelpunt

De Roemeen werd vlak voor het verstrijken van de transferwindow in augustus binnengehaald als de nieuwe spits van NEC. Maar vanaf toen begon Santos te scoren en moest Roman het doen met een paar invalbeurten, waarin hij ongelukkig speelde. Ook was hij een tijdje geblesseerd. Na de winterstop kreeg hij wat meer speeltijd, maar stond de spits slechts tweemaal aan de aftrap. En tegen Cambuur maakte de duurste aankoop van dit seizoen dan eindelijk zijn eerste doelpunt voor NEC.

Anthony Limbombe, 32 wedstrijden, 7 doelpunten, 2 assists

De Belgische vleugelspits zag een transfer naar Leeds United mislukken en werd even buiten de selectie gehouden. Maar daarna was de Belg onomstreden en af en toe ook niet af te stoppen. Schitterde vooral uit tegen AZ, maar had er ook wedstrijden bij zitten dat hij nauwelijks deelnam aan het spel. Limbombe haalde zeker niet het rendement uit zijn mogelijkheden en daarom is het hoogst onzeker of zijn gewenste transfer er deze zomer dan toch komt.
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!