Nieuws

Hét stemmetje uit de radio dat Weeshuis van de Hits groot maakte

LOCHEM - Het was een gouden greep van radiomaker Peter van Bruggen om in de jaren '80 de stem van zijn 6-jarige zoontje Ramon te gebruiken in zijn successhow Weeshuis van de Hits. Morrison werd de ster in het programma van pa en luisteraars vielen bij bosjes voor het aandoenlijke kinderstemmetje.
Van Bruggen heeft de identiteit van zijn zoon lang geheim gehouden om vooral het imago, het beeld dat de luisteraars van Morrison hadden, zo lang mogelijk intact te houden. Ramon van Bruggen (nu 30+) realiseerde zich pas later wat zijn aandeel in het Weehuis van de Hits is geweest. Hij vond het erg interessant wat vader Peter allemaal deed in zijn thuisstudio en gaf spontaan commentaar. Dat vond pa zo goed klinken dat hij dacht: 'leuk, gaan we opnemen'. Ramon wilde op woensdagmiddag ook wel eens wat anders dan teksten inspreken, maar heeft er toch veel plezier aan beleefd. In Clubgenoten uniek beeld van de kleine Ramon/Morrison 'aan het werk' onder toeziend oog van zijn kleine broer.
Met dit gedicht van het jonge radiomannetje werd iedere Weeshuis-uitzending afgesloten:
Soms loop ik te denken wie ik ben,
en waarom ik m'n pappie en mammie niet ken...
Maar dan ga ik slapen, en ik denk aan jou,
en ik weet dat er iemand is die van mij houdt!

Eigen clubblad

Het Weeshuis wordt een echte radiohit en Van Bruggen wil meer doen voor de fans. Het clubblad 't Guppie wordt door hem zelf samengesteld en hij introduceert het tientjeslid. Op een bepaald moment waren er 25.000 Weeshuis van de Hits-leden en konden liefhebbers van allerlei merchandise kopen. In 1991 gaat de stekker eruit en bedenkt Peter weer iets nieuws. Sommigen omschrijven zijn radio-stijl als cinemascopisch, zelf noemt hij het liever "film voor je oren". Na Weeshuis volgen onder andere Goudkoorts' (tot 92), 'Breakfast Club' (92-97), KRO's 'Dolce Vita' (2005), 'Nachtrijder' (2008-2010), 'Hotel de Horizon' en 'Route du Soleil'. In 2013 krijgen Van Bruggens radioprestaties een waardering in de vorm van de Marconi Oeuvre-award.

De ontdekker van punk voor Nederland

Als muziekjournalist (van Muziekkrant Oor) is Peter vooral trots op zijn 'punktijd'. Nederland is halverwege de jaren zeventig nog gewend aan de Top 40-deuntjes van grote bands uit Engeland en de VS, en moet het doen met Nederlandse groepen als BZN en Pussycat. Van Bruggen brengt een andere, rauwe en frisse muzieksoort onder de aandacht en dat slaat in als een bom ! Interviews met The Stranglers, Sex Pistols en The Clash inspireren dan weer beginnende muzikanten in Nederland en dan is punk ook in de Lage Landen een feit. Ivy Green, Panic,The Speedtwins en The Flyin' Spiderz zorgen voor de nodige onrust en heisa in de muziekscene. Paradiso staat plotseling vol met kort geknipte koppies in gescheurde shirts en kapotte spijkerbroeken. Kranten en bladen als Nieuwe Revu en Panorama melden op sensationele toon dat het hier om een jonge lichting oproerkraaiers gaat die muzikaal gezien niks voorstelt. De meeste foto's bij de artikelen van Van Bruggen zijn van popfotograaf Kees Tabak, die net als Peter opgroeide in Lochem (bekend door iconische portretten van oa Prince en Madonna).

Van Bruggen de muzikant

In Clubgenoten blijkt dat de presentator ook een aardige muzikant was, hij zong en speelde gitaar in diverse bands uit Lochem en omgeving (The Simple Souls, Underground Team, Michigan Boulevard, The Snacks) en toerde met één daarvan The Valentinos door Frankrijk met hulp van een Franse prinses. Peter vertelt over punk, radiomaken en zijn eigen muzikale prestaties, en weten zijn oude muziekvrienden hem weer aan het zingen te krijgen tijdens de reünie ?
Bekijk de uitzending hier terug
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!