Al 50 jaar elke dag in het ziekenhuis: 'het voelt als thuis'

De twee runnen er 't Winkeltje' dat precies 50 jaar bestaat. Er waren ballonnen, gebakjes en natuurlijk veel zoenen voor de jubilarissen. 'Fantastisch', zegt Martien over het enthousiasme van zijn klanten.

Honderdduizenden bezoekers kochten in 't winkeltje hun fruitschalen, wenskaarten of andere cadeautjes voor hun dierbaren in het ziekenhuis. 'Kijk' zegt Riet, als ze een rondleiding geeft door 't Winkeltje en stopt bij de wenskaarten, 'Zo'n kaart is heel belangrijk. Ze kijkt ernstig als ze de tekst leest: 'In dit huis is lachen verplicht. Soms is dat natuurlijk heel moeilijk', vervolgt ze, 'mensen komen soms verdrietig binnen, maar dan gaan ze toch nog lachend weg'.

Er is volgens Riet veel veranderd in die vijftig jaar. De verkoop begon ooit met een kar buiten. Nu is het een rijk gesorteerde winkel in het ziekenhuis. Vroeger waren fruitmanden populair, vertelt ze. 'Maar dat is nu heel anders. Mensen liggen maar kort in het ziekenhuis, grote fruitmanden worden daarom niet meer gegeven, ik verkoop tegenwoordig alleen maar kleintjes. Ik verkoop nu veel snoepschalen' op de vraag of dat niet ongezond is voor de patiënten, antwoordt ze: 'Het is minder gezond, maar mensen trakteren graag.' 

Een ander veel verkocht item zijn de Mariabeeldjes. Trots laat ze de vitrinekast met kruizen en stenen Jezus- en Mariabeeldjes zien. Het CWZ is een katholiek ziekenhuis. 'Ik denk dat er heel veel mensen Maria aanbidden en daar toch steun in vinden.' En dat is wat Riet ook zo mooi vindt aan 't winkeltje en haar werk. Steun geven aan patiënten. 'Ja ik heb het gevoel van, ik hoor hier gewoon thuis. Dit is gewoon een beetje mijn thuis. 50 jaar thuis in het ziekenhuis.'