Wie gaat de huishoudelijke hulp in Montferland betalen?

De 82-jarige Gerda Roes-Berendsen en Cor Kruunenberg zitten hierdoor nog steeds zonder huishoudelijke hulp. De twee bejaarden hadden ieder 2,5 uur huishoudelijke hulp per week toegewezen gekregen door de gemeente. Maar de eerste drie uur vergoedt Montferland standaard niet en moeten de inwoners zelf regelen of betalen.

Sinds 1 januari zitten de twee zonder hulp. Aangezien het nog maanden kan duren voordat hun bezwaarprocedure is afgelopen, spanden beide inwoners een kort geding aan tegen de gemeente. Dit om ervoor te zorgen dat ze in ieder geval tot het einde van de bezwaarprocedures hulp kunnen blijven krijgen.

De gemeente betaalt de eerste drie uur huishoudelijke hulp niet meer, want zo zegt de gemeente: huishoudelijke hulp is net als een maaltijdvoorziening algemeen gebruikelijk, iets wat iemand zelf goed kan regelen. 'Het zijn twee voorzieningen die horen bij het ouder worden. Wij moeten 30% bezuinigen op de huishoudelijke hulp en wij willen het geld besteden aan diegenen die dit het hardst nodig hebben', zegt Jan Wiggers, woordvoerder van de gemeente Montferland.

Cor Kruunenberg en Gerda Roes-Berendsen zijn het niet eens met de aanpak van de gemeente en willen dat de rechter uitspraak doet in hun zaak. Dinsdag zijn de zaken behandeld en aan het begin van de zitting gaf de gemeente meteen aan de noodzaak van het kort geding niet in te zien. 'Omdat er genoeg hulp te krijgen is op de particuliere markt', aldus de advocaat. Maar de rechter besloot met overtuiging dat het wel om een zaak van spoedeisend belang gaat.

Wie komt nog voor hulp in aanmerking en hoe wordt dat getoetst? Dat is waar het in de rechtszaal de hele middag om draaide. De rechter wierp diverse keren de vraag op: Hoe kan het dat in het beleidsplan van de gemeente staat dat hulp in de huishouding een maatwerkvoorziening is die individueel getoetst wordt als het als 'algemeen gebruikelijke' voorziening gezien wordt door de gemeente. Want algemeen gebruikelijk geldt toch voor iedereen? Hoe kun je dat dan nog individueel toetsen?

Volgens de gemeente bestaat de individuele toets eruit dat er wordt gekeken of er schrijnende gevallen zijn en of dat iemand het niet kan betalen. Maar de inwoners vinden dat in hun geval de individuele toets niet goed is toegepast. Kevin Wevers is de jurist die ze bijstaat: 'Er is bij de toekenning van hulp een half uur hulp afgehaald, terwijl het om een progressieve aandoening gaat. Die situatie wordt slechter in plaats van beter.'

'Daar is niet naar gekeken. Meneer Kruunenberg is twee weken geleden gevallen waardoor zijn situatie is verslechterd, maar de gemeente heeft de spoedaanvraag afgedaan met de conclusie dat er al onderzoek is gedaan en dat meneer geen recht heeft op hulp. De medische achtergrond wordt niet gewogen, omdat dit volgens de gemeente niet relevant is als het om een indicatie van 3 uur gaat. Want dan zul je de hulp toch zelf moeten regelen of betalen', aldus Wevers.

In het geval van Kruunenberg is het besluit genomen door de gemeente zonder de man te hebben gezien. Volgens de gemeente wilde de man geen keukentafelgesprek. Maar volgens zijn juridisch vertegenwoordiger ligt dat verhaal genuanceerder. 'Er is hem in een telefoontje meegedeeld dat de eerste drie uur hulp niet vergoed werd en dat een keukentafelgesprek daar niets aan zou veranderen.

Hij heeft gezegd dat de gemeente welkom is als ze iets nieuws te vertellen hebben, want als de boodschap hetzelfde zou blijven, dan zou een gesprek toch geen zin hebben.' In de rechtszaal gaven beide partijen aan alsnog in gesprek te willen gaan met elkaar.

Bij zowel Gerda Roes-Berendsen als bij Cor Kruunenberg staat niet ter discussie dat er hulp nodig is. Ook is duidelijk dat er niemand in de omgeving is die de hulp kan bieden, zoals familie of buren. De enige vraag is: wie gaat dat betalen? De gemeente wil alleen betalen als een situatie schrijnend is.

Wat dat precies inhoudt kon de gemeente in de rechtszaal niet duidelijk maken en ook niet of dat in beide gevallen getoetst is. Verder betaalt de gemeente alleen als het inkomen niet hoger is dan 115% van de bijstandsnorm.

Beide inwoners wilden hun financiën niet overhandigen aan de gemeente, omdat ze vinden dat er niet op inkomen getoetst zou moeten worden, maar op de zorg die iemand nodig heeft.

De rechter doet uitspraak op 9 maart.