Top 100 lonkt voor Achterhoekse tennisster Richel Hogenkamp

Tennisster Richel Hogenkamp uit Doetinchem laat meer en meer van zich horen en kon zich nauwelijks een betere start van het seizoen wensen.

In Melbourne drong de 22-jarige door tot het hoofdtoernooi van de Australian Open. Het was voor de spontane Achterhoekse een primeur en het geeft haar de bevestiging van aanwezige kwaliteiten.

'Ik heb een super week gehad met heel veel nieuwe indrukken', opent de Nederlands Kampioene. 'Voor het eerst in een groot stadion, voor het eerst sta je in een hoofdtoernooi en tegen een tegenstander uit de top 10. Ik ben er aardig mee omgegaan', kijkt ze tevreden terug.

De Top 100 lonkt nu voor Hogenkamp. 'Dit is wel een mijlpaal voor me. Stap voor stap kom ik dichter bij die magische grens. Voor de meeste tennissters is dat het grote doel. Ik kijk nu alleen nog naar boven en ben niet meer bang dat ik uit de top 200 val', zegt ze zelfverzekerd.

In haar ouderlijk huis in Doetinchem vertoont de tv alweer onophoudelijk beelden van de Australian Open. Hogenkamp vocht zich Down Under op karakter door de kwalificaties, maar stuitte toen op Kvitova, de nummer vier van de wereldranglijst.

'Ik had geen zenuwen. In de eerste set was zij alleen vele klassen beter, maar in de tweede heb ik meer een gevecht kunnen leveren. Deze ervaring neem je mee en de volgende keer zal ik ook met de omstandigheden eromheen weer beter omgaan. Dan kan ik me hopelijk 100 procent op de wedstrijd richten. Het is nu niet nieuw meer.'

Hogenkamp kwalificeert zichzelf als een tennisster met een echte vechtersmentaliteit en veel doorzettingsvermogen. 'Ik heb geen service van 180 km per uur of sla een tegenstander niet weg met een harde forehand. Mijn spel is vechten, lopen en tactisch proberen de ander uit te schakelen. Elke keer beter willen zijn. Ik heb nu wel gemerkt dat ik daar weer stappen in heb gemaakt. Zo'n hoofdtoernooi bereiken geeft je meer zelfvertrouwen.'

Ze is bloedfanatiek en weet dat ze zichzelf in het verleden nog weleens verloor op de baan. 'Ik kon het nog wel eens moeilijk accepteren als dingen niet gingen zoals ik wilde. Daarom heb ik ook voor een individuele sport gekozen. Dan kan ik mezelf er alleen maar mee lastig vallen', lacht ze. 'Ik misdroeg me weleens en dat is niet best. Zeker niet op een hoog podium.

Dat is ook geen goede reclame voor jezelf. Verder helpt het je niet in je spel, hoewel emotie wel bij de sport hoort. Af en toe gebeurt er nog wel eens iets waar ik niet blij mee ben, maar ik zie wel steeds meer vooruitgang.'