Opnieuw leert een Varssevelder Zuid-Koreanen voetballen

Maar 12 jaar nadat het Aziatische land verrassend 3e werd op het WK voetbal gaat er weer een Varssevelder naar Zuid-Korea. Frits Kleinnibbelink, 65, gaat er helpen bij de oprichting van een voetbalacademie en er lesgeven aan de universiteit van Seoel.

Zo'n voetbalacademie, de tweede in Zuid-Korea, is nodig omdat het land geen amateurvoetbal kent. 'Je hebt 2 divisies waar betaald voetbal gespeeld wordt. Daaronder zit nog een divisie. Daarna heb je geen amateurclubjes meer zomaar in een dorpje.'

Kleinnibbelink kwam in 2003 voor het eerst in contact met Zuid-Korea. Een Zuid-Koreaan die profvoetballer wilde worden, woonde 9 maanden bij hem in huis. Kleinnibbelink wist hem onder te brengen bij Heracles Almelo, dat toen werd getraind door Fritz Korbach. Kleinnibbelink kende Korbach nog uit zijn periode bij De Graafschap, waar hij een jaar assistent was.

Op een gegeven moment raakte de speler geblesseerd. Kleinnibbelink ging met hem naar een acupuncturist, waar nog een Zuid-Koreaan in de wachtkamer zat: de Feyenoorder Song. De voetballers werden vrienden en besloten 1,5 jaar geleden een voetbalacademie op te zetten. Song benaderde Kleinnibbelink, die hij vroeger bezig had gezien bij de A-junioren van Varsseveld. 'Of ik niet wat oefenstof zou willen opsturen. Toen zei ik voor de grap: die wil ik wel brengen. En toen zeiden ze: kom maar hier.' 

Kleinnibbelink is er 3 weken gebleven en gaf er training aan de jeugd, van 10-jarigen tot studenten. En dat is de Zuid-Koreanen goed bevallen. 'Drie dagen voordat ik terug naar Nederland ging, kreeg ik op de laptop in keurig Engels een aanbod om volgend jaar te helpen bij het opstarten van een tweede academie én om les te geven op de universiteit daar in Seoel. Het is alleen maar voetbal, voetbal, voetbal.'

Kleinnibbelink heeft al 30 jaar een sportschool in Varsseveld, maar die is bij zijn zonen Rico en Ritchy in goede handen. 'Ze hebben gezegd: als je niet gaat, dan pesten we je net zo lang tot je van ellende gaat lopen, want deze kans krijg je nooit weer.'

Kleinnibbelink heeft al gemerkt dat hij in Zuid-Korea een bezienswaardigheid is. 'Ik heb een grijze, witte kop. Daar verven alle mannen hun haren tot hun 68e. Iedereen heeft er kastanjebruin of hartstikke zwart haar. Ik stond eens in de metro en ik was gewoon een bezienswaardigheid. Ze hadden nog nooit iemand met een witte kop gezien.'

De Varssevelder gaat waarschijnlijk in april naar Zuid-Korea. Hij kan er 6 maanden aan de slag. Maar dat zal niet een aaneengesloten periode worden. 'Ik ben anders bang dat ik sommige mensen in Nederland ga missen. Ik denk dat ik eerst 6 weken ga. Dan kom ik terug en dan zie ik wel wanneer ik weer ga. Ik mag van hen een paar keer heen en weer vliegen. Dat gaan we dan maar doen.'