Rijk van Nijmegen

Gemeente kijkt mee naar knelpunten parkeren Wijchen-Noord, maar ‘oplossing ligt niet voorhanden’

De Merelstraat is één van de straten waar mensen hoge parkeerdruk ervaren.
De Merelstraat is één van de straten waar mensen hoge parkeerdruk ervaren. © Google Street View
WIJCHEN - Het Wijchense college is bereid om samen met de plaatselijke leefbaarheidsgroep een rondje te maken in de Vogelbuurt in Wijchen-Noord om te kijken of er knelpunten zijn op het gebied van parkeren en of daar eventueel een oplossing voor gevonden kan worden. Via de VVD komen signalen van bewoners die klagen dat ze hun auto niet op een toegankelijke veilige plek nabij hun woning kunnen parkeren. Wethouder Twan van Bronkhorst (Kernachtig Wijchen) vraagt zich wel of er een oplossing te vinden is, aangezien de wijk niet gemaakt is op de huidige parkeerdruk en het laten sneuvelen van groen problematisch kan zijn.

“Knelpunten worden verschillend ervaren”

Auto’s staan op de stoep, rug aan rug en er is een groot tekort aan parkeerplaatsen ‘waardoor er onveilige situaties ontstaan voor bewoners maar ook voor hun auto’s’. Zo beschrijft VVD-raadslid Martijn Derks de problematiek in met name de Merelstraat, Vinkstraat en Fazantstraat in zijn vragen aan het college. “Het is bekend dat de parkeerdruk toeneemt in dit soort wijken die eind jaren ’60, begin jaren ’70 gebouwd zijn”, zegt wethouder Van Bronkhorst. “In Wijchen-Zuid zien we dat ook. Destijds was het autogebruik heel anders, nu heb je zelfs thuiswonende kinderen die óók nog een eigen auto hebben. Dat er knelpunten zijn, is dus wel bekend. Maar daar zijn binnen zo’n wijk wel de meningen over verdeeld. Het wordt verschillend ervaren. De een wil zijn auto kwijt, de ander wil niet inleveren op het groene karakter van de wijk, en zeker geen groen voor de deur kwijt.”

Oplossing niet voorhanden

De VVD vraagt het college op zoek te gaan naar oplossingen, bijvoorbeeld door parkeerplaatsen toe te voegen en haaks parkeren mogelijk te maken. “We zijn bereid om samen met de leefbaarheidsgroep een rondje te maken door de wijk om te kijken waar de échte knelpunten beleefd worden en of daar een oplossing voor te bedenken is. Of die oplossing er überhaupt is, durf ik niet zeggen, want die ligt niet voor de hand. We hebben namelijk ook het aspect van verkeersveiligheid dat we moeten laten meewegen, en het groen dat eventueel zou moeten sneuvelen vervult wel een functie. Tegen hittestress bijvoorbeeld, maar ook qua waterberging. In het kader daarvan was het juist de bedoeling om minder te verstenen dan om meer stenen toe te voegen. Er ontstaat een spanningsveld.”

Natuurlijk verloop

Het ontstaan van de parkeerproblemen hoort volgens Van Bronkhorst bij een natuurlijk verloop in een wijk. “Bij nieuwbouwwijken krijgen we dit soort klachten niet. Daar is vaak een vraag naar luiercontainers. Als de kinderen ouder worden, ontstaat die vraag naar meer parkeerplekken. Maar als ze weer het huis uit gaat, zal het probleem zichzelf ook weer oplossen waarschijnlijk.” In het creëren van ruimte voor deelmobiliteit, waar in nieuwe wijken tegenwoordig wel rekening mee gehouden wordt, ziet Van Bronkhorst voor oudere wijken geen oplossing. “Dat zou helemaal opnieuw ingericht moeten worden, en of daar in een bestaande wijk ruimte voor is, is de vraag. Op de korte termijn biedt dat geen oplossing voor het parkeerprobleem.”

Stukje lopen

Van Bronkhorst vraagt zich ook af in hoeverre mensen mogen verwachten om voor de deur te kunnen parkeren. “Dat zal zeker niet voor iedereen mogelijk zijn. Het is heel reëel dat men een stukje verderop moet parkeren als daar wél plek is en een klein stukje moet lopen. 150 meter is daar bij de norm wat betreft een acceptabele afstand.”