Rivierengebied

Veldrijder Freek de Jong barst nog steeds van de ambitie

De Enspijkse veldrijder Freek de Jong in actie tijdensj de Masters
De Enspijkse veldrijder Freek de Jong in actie tijdensj de Masters © SRC / Arno voor de Poorte
ENSPIJK - Bryan Ferry van Roxy Music zingt op het album Siren 'Love is the drug’. Voor de sympathieke Betuwse veldrijder, Freek de Jong (43), zorgt het modderfietsen voor de benodigde drugs, zij het dat zijn lichaam deze zelf aanmaakt. Dat is wel eens anders geweest.
Tot zijn zeventiende won Freek alles op talent. In de topsport is alleen aanleg onvoldoende. Dat heeft de Enspijkse veldrijder inmiddels wel geleerd. Toch blijft dat een opgave als je, zoals hij, uit twee Freken bestaat: de sportman en het feestbeest. “Voor dat feesten had ik altijd een zwak. Ik heb mezelf een tijdje verloren in het uitgaansleven. Had ik dat niet gedaan, dan had ik de absolute top bereikt. Ik had toen niet de ruggengraat en het karakter om nee te zeggen tegen mijn vrienden als ze me meevroegen naar allerlei hardcore feesten.”

Verboden categorie

Daar ging ook wel eens wat uit de verboden categorie naar binnen. En werd het vaak laat in de ochtend dat Freek zijn bed opzocht. “Dan ging ik na een paar uurtjes slaap toch trainen, maar dat bleek steeds minder effectief te zijn.” Op zijn tweeëntwintigste levensjaar is hij gestopt met veldrijden op het hoogste niveau. Een winter later begon het toch weer te kriebelen. “Toen verscheen ik met zestien kilo overgewicht aan de start van een cyclocrosswedstrijd. Ik werd op één ronde achterstand gereden. Aan het einde van dat seizoen was ik toch kampioen bij de amateurs.”

Eigen koers

Met het klimmen der jaren leert hij steeds meer zijn eigen koers te varen. Veldrijden doet Freek uit een innerlijke drang. “Het is een verslaving voor mij. Op de fiets kan ik dingen van me afzetten en overal over nadenken.” Hij heeft het wilde leven van toen van zich afgezet en serieus nagedacht over zijn doelen. Die liegen er niet om: opnieuw kampioen van Nederland bij de Masters. Die wedstrijd is in januari 2023 in Zaltbommel. “Ik ben er al voor in training en rijd een paar keer per week op de racefiets van Arnhem naar Enspijk," zegt hij over zijn streven om daar op de hoogste trede van het ereschavot te komen. “Het is een lekker trainingsritje. Ik heb wel een hernia gehad onlangs en met de afgelopen coronajaren is er ook weinig van echt trainen gekomen. Er waren ook nauwelijks wedstrijden. Ik heb er desondanks wel veel vertrouwen in.”

Motivatie

De Enspijkse modderspecialist traint voor zichzelf, is lid van JVR de Batauwers uit Tiel, maar rijdt zijn wedstrijden in de kleding van zijn sponsor: 2wielerspecialist uit Driebergen. “Dat doe ik altijd. Dat geeft goede motivatie, net als de prestaties van mijn neefje Thymen Arendsman. Thymen is de zoon van mijn zus. Hij doet het als profwielrenner erg goed. Deze zomer won hij een etappe in de Vuelta. Dan pink ik een traantje weg voor de buis.” Zijn kinderen zijn ook sportief. “Maar die kiezen tot nu toe voor andere sporten, zoals paardrijden en gymnastiek. Ik zou best graag zien dat ze gaan wielrennen of cyclocrossen. Ze hebben allebei een wielrenfietsje, maar ik ga dat nooit verder pushen. Dat werkt averechts. Net als feesten een averechts effect heeft op topsport. Ik weet nu: ‘Topsport en feesten gaan niet samen’.”