'Als ze mijn voorbeeld volgen, dan zou ik dat mooi vinden'

Sinds een jaar is Frits gestopt met het geven van trainingen. Hij heeft een actief leven achter de rug. Naast het geven van voetbaltrainingen, deed hij actief aan hardlopen en krachttraining. “Dat ben ik zowel bij in mijn periode bij Defensie als tijdens mijn trainerscarrière altijd blijven doen,” vertelt Frits. “Vorig jaar kreeg ik van mijn chiropractor het advies om – wegens mijn zwakke onderrug – te stoppen met hardlopen en het bij een beetje fietsen en actief wandelen te houden.”

De oud-trainer stemde daar mee in, maar moest voor zijn wandelingen wel een doel hebben. “Ik heb een beetje uit dienst meegekregen dat ik een hekel aan zwerfafval heb. Ik hem me aangemeld als vrijwilliger bij de gemeente Buren en kreeg een knijpertje om de rotzooi van straat en uit de bermen te halen. En zo heb ik een doel tijdens mijn ommetjes.” Elke dag vertrekt de Maurikker omstreeks negen uur ’s ochtends om, gewapend met prikstok en afvalzak, de rootzooi van zijn medemens op te rapen en de wereld een beetje mooier te maken. “Meestal ben ik omstreeks half twaalf terug. Dat ligt aan de route. Ik heb er een stuk of zes. De vier windstreken rondom Maurik, het centrum van het dorp en een stuk rondom het industrieterrein en langs de N320, de provinciale weg van Culemborg naar Kesteren. Ik ken nu onderhand de plekken wel waar ze de rotzooi neersmijten.”

Frits treft het gebruikelijke afval aan in de openbare ruimte van zijn dorp. “Meestal zijn het peuken, bananenschillen, blikjes, papiertjes en sigarettenpakjes.” Soms is het van een heel andere orde wat hij langs de weg aantreft. “Afgelopen week nog een tank van lachgas. En ik heb wel eens een matras gevonden. Die is te groot voor de plastic zak,” lacht hij. “Daar maak ik dan een foto van en die zet ik op de site van de AVRI. Die komen de grotere objecten vervolgens ophalen.” In deze tijd heeft de vuilnisbestrijder van Maurik per dag een zak vol. “Zeker nu de vuilnisbakken dicht zitten. Het vuurwerkafval valt me mee. Waarschijnlijk door het vuurwerkverbod. Ik heb deze week wel twee grote, lege vuurwerkdozen aangetroffen.”

Zijn motief om actief vuil op te rapen heeft te maken met zijn milieubewustzijn. “Thuis scheid ik fanatiek mijn afval,” licht hij toe. “Ik ben een natuurmens en het heeft ook te maken met mijn militairenmentaliteit. Ik ben gewend om de rotzooi achter mijn kont op te ruimen. Dat mis ik wel in de huidige samenleving. De discipline is wat dat betref ver te zoeken bij onze jeugd.” Zelf is Frits in een periode opgegroeid waarin er weinig plastic was. “Daarom zie ik met lede ogen aan hoe we zelf ons milieu vergiftigen. Veel mensen worden hier ziek van. Mijn aandeel is misschien minimaal, maar het is nog altijd beter dan niks doen.”

Het geeft de ex-trainer een goed gevoel als hij van zijn opruimronde weer thuiskomt. “Ik vind het mooi dat ik een bijdrage kan leveren. Het moet ook wel heel hard regenen, wil ik thuis blijven. Soms komt het voor dat het begint te plenzen als ik onderweg ben. Dan schuil ik bij een boer. Gewoon gaan. Ik ben niet van suiker.” Hij wil ermee doorgaan zolang hij gezond is. “Wat mij betreft tot mijn tachtigste. Het is goed voor mijn gezondheid. Ik houd van zoetigheid en daar moet ik dan wat tegenoverstellen van mezelf.” Frits weet niet of hij een voorbeeld is. “Ze steken wel eens een duim omhoog. Ik hoop vooral dat het mensen aanzet tot het nadenken over wat ze met hun afval doen en dat ze het mee naar huis nemen. Het zou mooi zij als iemand mijn voorbeeld volgt.”