Biljarter Henk (100) ziet steeds minder, maar speelt iedereen eruit

Het is niet meer als vroeger, weet de 100-jarige. Nadat zes biljartvrienden hem toezingen voor zijn verjaardag, speecht hij: “Ik takel een beetje af. Maar dat vinden jullie vast leuk, want dan kunnen jullie nog een beetje van me winnen.”

Gelach volgt. Want van Henk winnen, dat is nou juist wat bijna niemand lukt. “Het is jaloersmakend”, zegt medebiljarter John van Miltenburg (68). “Als er tien staan te biljarten, dan is er niemand beter dan Henk.”

In de biljartzaal van cultureel centrum Veluvine stoot Henk de ballen moeiteloos over het groene laken. Zijn clubgenoten, met wie hij wekelijks samenspeelt, kijken bewonderend toe: “Nog voordat de ballen zijn uitgerold, weet hij al hoe ze gaan eindigen”.

En dat terwijl zijn zicht te wensen overlaat. “Hij zou eigenlijk aan staar geopereerd moeten worden. Maar dat is op deze leeftijd een beetje riskant”, weet Hans van der Kraan (83). De biljartspelers zien dat Henk zich met talent en ervaring weet te redden.

De biljarter uit Nunspeet speelde altijd al op hoog amateurniveau. “Vraag eens naar zijn hoogste score”, roepen zijn maten. Daarop glundert de jarige trots: 131 punten in dertig beurten”.

De leden van de biljartclub zijn allemaal op leeftijd. Maar een ‘bejaardensport’ is het zeker niet: je moet inzicht hebben en niet trillen met je handen. Dat zit volgens de heren bij Henk wel snor: “Als je 100 jaar bent en je speelt nog zoals hij, dat is echt ongekend”, zegt Wim de Haas (73).

Met aanwijzingen probeert Henk zijn kennis over te brengen op de rest. “Je bent nooit te oud om te leren. Ik heb laatst nog leren koken”, zegt de 100-jarige, die nog zelfstandig woont.

Hij vervolgt: “Je zult misschien denken: waar heeft die oude man dat biljarten geleerd? In de oorlog mochten we niks. Er was alleen nog een stamcafé waar we konden biljarten. Dus voordat ik onderdook, heb ik dat heel veel gedaan.”

Nog steeds beleeft Henk veel plezier aan de sport. Aan stoppen wil hij dan ook niet denken. Maar er is wel één probleem: “Ik mag niet meer autorijden van m’n kinderen”, zegt Henk, die het aanbod van zijn biljartvrienden om hem op te halen wegwuift. “We schakelen een expert in. Na een proefrit bepaalt die of het nog verantwoord is achter het stuur.”

Voor alles is een oplossing, weet hij. Ook als het biljarten even zwaar is: “Als ik om het biljart loop, houd ik met m’n linkerhand het biljart vast.” Henk lacht: “Het wordt er niet beter op.”